Πέρασε και όλας ένας μήνας από την στιγμή που ο Κώστας Φορτούνης σήκωσε στον ουρανό το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο του Ολυμπιακού.
Χιλιάδες αναμνήσεις… Άγχος, πολύ άγχος και μετά… η απόλυτη χαρά, η απόλυτη ευτυχία.
Το τρελό όνειρο έγινε πραγματικότητα. Η ομάδα των Ανδριανόπουλων είναι πλέον Κυπελλούχος Ευρώπης.
Ακόμα οι μνήμες είναι τόσο νωπές που δεν ξέρεις αν μιλάς για όνειρο ή πραγματικότητα.
Είτε ήσουν στην Νέα Φιλαδέλφεια, είτε στον Πειραιά, είτε σε κάποιο μέρος της Ελλάδας, του εξωτερικού, με φίλους, συγγενείς. Πάντα θα θυμάσαι που ήσουν τη στιγμή που σκόραρε ο Ελ Κααμπί. Τη στιγμή που η πρώτη ελληνική ομάδα σκόραρε σε ευρωπαϊκό τελικό.
Ποτέ δεν θα ξεχαστεί η περιγραφή του Θαναηλάκη, οι πανηγυρισμοί στην Κοραή, τα κλάματα, οι αγκαλιές με αγνώστους, η αναμονή στο Δημοτικό θέατρο, το σερί στη δουλειά και το χαμόγελο που δεν σβήνει από τα χείλη.
Και πριν από όλα αυτά, τα ταξίδια, το αεροδρόμιο που έγινε δεύτερο σπίτι, οι φωνές, οι κόρνες, τα καπνογόνα. Όλες αυτές οι αναμνήσεις δεν θα σβήσουν ποτέ.
Σε όλη την Ελλάδα χιλιάδες Ολυμπιακοί δημιουργούν κάθε μέρα φαντασμαγορικές εικόνες με τα τρόπαια, τόσο του Conference League, όσο και του Youth League. Ο ορισμός του «δεν είναι απλά ένα άθλημα».
