Στις 21 Φεβρουαρίου του 1893, ιδρύεται η Αργεντίνικη Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (AFA), θέτοντας τις βάσεις για την δημιουργία μιας ποδοσφαιρική υπερδύναμης.
Το ποδόσφαιρο στην Αργεντινή μοιάζει από πάντα να έχει τον ρόλο μιας θρησκείας. Από την γέννησή του στα τέλη του 19ου αιώνα, στην La Maquina της δεκαετίας του 1940, στα Παγκόσμια Κύπελλα και τον 21ο αιώνα του Μέσι, το ποδόσφαιρο στην Αργεντινή είχε πάντοτε κεντρικό ρόλο. Ως η παλαιότερη στην Λατινική Αμερική και μια από τις πιο παλιές στον κόσμο, η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Αργεντινής έχει δημιουργήσει μεγάλες ομάδες και κυρίως μεγάλες προσωπικότητες, ορισμένες εκ των οποίων την έχουν φέρει στην κορυφή του κόσμου.
Η Ιστορία
Στα τέλη της δεκαετίας του 1860, η εφημερίδα «The Standard» δημοσίευσε τους κανονισμούς του ποδοσφαίρου από την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Αγγλίας, στην Αργεντινή. Χρειάστηκαν δύο δεκαετίες για να εξελιχθεί το ποδόσφαιρο στην χώρα της Λατινικής Αμερικής και με την συμβολή του Αλεξάντερ Χάτον, ιδρύθηκε τελικά στις 21 Φεβρουαρίου του 1893 η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Αργεντινής.
Hace 134 años, llegaba a Argentina el padre de nuestro fútbol: Don Alexander Watson Hutton. Eternamente, GRACIAS! pic.twitter.com/49xYftaJ4d
— VSports Team (@VSportsTM) February 25, 2016
Στα πρώτα χρόνια του ποδοσφαίρου στην Αργεντινή, η κυρίαρχη ομάδα ήταν η Alumni, με τους παίκτες της να αποτελούν μαθητές ή απόφοιτους του σχολείου του Χάτον. Μέχρι την αλλαγή του αιώνα, το ποδόσφαιρο ξεκίνησε να γίνεται ολοένα και πιο δημοφιλές στην χώρα, κυρίως ανάμεσα σε ευρωπαίους μετανάστες, ιδίως Ιταλούς. Σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του παιχνιδιού έπαιξαν και οι Αγγλικοί σύλλογοι, οι οποίοι έκαναν περιοδείες στην χώρα, όπως η Σαουθάμπτον το 1904.
Κατά τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα, προέκυψαν νέα πρωταθλήματα, πέραν του βασικού (Liga Profesional de Fútbol), τα οποία ανά τους χρόνους είτε διαλύονταν είτε συγχωνευόντουσαν με το βασικό. Μέχρι το 1967, κυρίαρχες ομάδες στο πρωτάθλημα ήταν οι κλασικοί «Big 5»: Ρίβερ Πλέιτ, Μπόκα Τζούνιορς, Ιντιπεντιέντε, Ράσινγκ και Σαν Λορέντζο. Στο διάστημα 1931-1966 καμία άλλη ομάδα, πέραν αυτών, δεν σήκωσε το πρωτάθλημα. Αξιομνημόνευτη ήταν η ομάδα της Ρίβερ Πλέιτ κατά την δεκαετία του 1940, ή όπως την ονόμαζαν «La Maquina», η οποία κυριάρχησε με το ποδόσφαιρό της, θέτοντας για πολλούς τις βάσεις για το Total Football.
Το 1967 το πρωτάθλημα άλλαξε μορφή και χωρίστηκε σε δύο λίγκες , πριν υιοθετηθεί ένα πιο ευρωπαϊκό φορμάτ το 1985, αλλάζοντας ξανά το 1992. Επιστρέφοντας ξανά σε 2 πρωταθλήματα, για 20 χρόνια υιοθετήθηκε το σύστημα Apertura και Clausura, δηλαδή δυο πρωταθλημάτων από τα οποία προκύπτανε δύο πρωταθλητές.
Το 2014, επέστρεψε το ένα πρωτάθλημα, όμως η περιπλοκότητά του, οδήγησε σε νέα σύγχυση, με αποτέλεσμα το τωρινό φορμάτ, των 28 ομάδων, οι οποίες παίζουν από μια φορά μεταξύ τους και έπειτα από 27 γύρους, αυτός με τους περισσότερους πόντους στέφεται πρωταθλητής.
Η εθνική ομάδα
Παράλληλα με την ανάπτυξη του ποδοσφαίρου στο εσωτερικό, η Αργεντινή έθετε τις βάσεις για την εξέλιξη του ποδοσφαίρου της στο επίπεδο των εθνικών ομάδων. Το πρώτο επίσημο παιχνίδι της εθνικής Αργεντινής έγινε το 1902 (αν και το πρώτο καταγεγραμμένο θεωρείται έναν χρόνο νωρίτερα), με αντίπαλο την Ουρουγουάη και νικητές τους «Αλμπισελέστε». Το 1916 έγινε το πρώτο Copa America, στο οποίο η Αργεντινή τερμάτισε δεύτερη πίσω από την Ουρουγουάη, ενώ ο πρώτος της τίτλος ήρθε το 1921.
Μέχρι το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο, το 1930, η Αργεντινή κατέκτησε άλλα 3 Copa America. Στο Μουντιάλ, έφτασε μέχρι τον τελικό, ωστόσο ηττήθηκε από την Ουρουγουάη με σκορ 4-2. Πέρασαν 48 χρόνια για να βρεθεί ξανά σε τελικό, όταν το 1978 το Παγκόσμιο διεξήχθη μέσα στην έδρα της. Εκεί, υπό το βλέμμα των φίλων της, η Αργεντινή έδωσε το παρόν, φτάνοντας μέχρι τον τελικό, σηκώνοντας το τρόπαιο, έχοντας νικήσει την Ολλανδία στην παράταση με σκορ 2-1.
8 χρόνια μετά και με ήρωα τον θρυλικό Ντιέγκ Μαραντόνα, η Αργεντινή έφτασε ξανά στον τελικό. Προηγήθηκαν στιγμές όπως ο προημιτελικός με την Αγγλία, όπου ο Μαραντόνα σκόραρε δύο γκολ που θα έμεναν στην ιστορία, όμως στον μεγάλο τελικό, οι Αργεντίνοι έδειξαν πως ήταν πολλά περισσότερα από έναν παίκτη. Νικώντας την Δυτική Γερμανία με σκορ 3-2, το Μουντιάλ του ’86 ήταν σίγουρα το «Μουντιάλ του Μαραντόνα», όμως ο τελικός ανήκε σε ολόκληρη την εθνική.
Το 1990 η Αργεντινή έφτασε ξανά στον τελικό, όταν και ηττήθηκε από την Γερμανία. Δεν θα ξαναβρίσκονταν εκεί για άλλα 24 χρόνια και το 2014, η Αργεντινή του Μέσι γνώρισε ξανά την ήττα, για μια ακόμα φορά από την Γερμανία. Παρόλα αυτά, το 2022 οι «Αλμπισελέστε» πρόσθεσαν το θρυλικό 3ο αστέρι στο σήμα τους, κατακτώντας το Μουντιάλ στο Κατάρ,. Όπως το 1986, ο Μαραντόνα υπήρξε ο ηγέτης της εθνικής, έτσι και το 2022, ο Μέσι κατάφερε να προσθέσει αυτό που έλειπε από την συλλογή του, τον μεγαλύτερο τίτλο της ιστορίας.
Συνολικά η Αργεντινή έχει κατακτήσει 3 Παγκόσμια Κύπελλα, 15 Copa America και ένα Confederations Cup, ενώ παραμένει έως και σήμερα η πρώτη ομάδα στην κατάταξη της FIFA.
