H AEK ολοκλήρωσε τον πρώτο γύρο ως δεύτερη στο πρωτάθλημα, με μία τρομακτική εμφάνιση στο Φάληρο και με ποδόσφαιρο, βγαλμένο από playstation. Η ομάδα του Αλμέιδα, μπορεί να κυνηγάει τον Παναθηναϊκό και να νιώθει την ανάσα του Ολυμπιακού αλλά… έπαιξε το καλύτερο ποδόσφαιρο στην Ελλάδα και θα ήταν η καλύτερη ομάδα άμα δεν έκανε τη γκέλα με τον Βόλο και την ήττα στη Λεωφόρο. Ο Αλμέιδα έχει κάνει ένα σύνολο, φαρμακέρο, που πιέζει και που αποδίδει σύγχρονο ποδόσφαιρο. Και μπορεί το γήπεδο να έχει παίξει τον ρόλο του, όντως αλλά στην πραγματικότητα το σύνολο αυτό, κάνει τα δύσκολα να φαντάζουν απλά… παντού. Παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο και υπάρχουν πολλές αποδείξεις για αυτό.
Η άμυνα το κλειδί της

Η ΑΕΚ έκανε έναν φανταστικό πρώτο γύρο. Μέτρησε 29 βαθμούς σε 13 παιχνίδια, με εννέα νίκες, δύο ήττες και δύο ισοπαλίες. Σε αυτά τα ματς πέτυχε 23 τέρματα, δεχόμενη μόλις πέντε γκολ. Τα μοναδικά παιχνίδια που έμεινε άσφαιρη ήταν κόντρα στον Βόλο και στο Καραϊσκάκη ενώ η άμυνα της πληγώθηκε από Βόλο, Παναθηναϊκό, Ιωνικό (εκείνο το γκολ στα χασομέρια των εγκαινίων) και από τον Αστέρα στην Τρίπολη.
Η πρώτη διαφορά λοιπόν που παρατηρούμε από τις προηγούμενες χρονιές της είναι αυτή. Η Ένωση είναι η δεύτερη καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος μετά τον Παναθηναϊκό. Θα ήταν η πρώτη δηλαδή άμα δεν την παρατάγε το ματς και έβγαζε μία άμυνα στον Ελευθεριάδη, στο παιχνίδι με τον Ιωνικό. Αυτό είναι σοκαριστικό στατιστικό βελτίωσης για τον οργανισμό, την ώρα που όλοι θυμόμαστε πως στα προηγούμενα χρόνια η άμυνα της ήταν το απόλυτο… τσίρκο. Συγκεκριμένα πέρυσι πριν την διακοπή των Χριστουγέννων είχε δεχθεί 16 (!) γκολ από τα συνολικά 28 της κανονικής διάρκειας. Εάν θέλετε να δείτε ακόμα πιο μεγάλες διαφορές κοιτάμε την προπέρσινη απόδοση της όταν το τέρμα της είχε παραβιαστεί για 29 φορές. Μιλάμε για απίστευτη βελτίωση, η οποία στηρίζεται στην δουλειά συγκεκριμένων παικτών.
Ο Βίντα και ο Μουκουντί δίνους τις μάχες τους και είναι εξαιρετικοί, ο Μοχαμάντι είναι τίμιος ενώ ο Λάζαρος Ρότα παραμένει μία αξιόπιστη λύση που βοηθάει και επιθετικά. Το πρέσινγκ επίσης που ασκεί είναι χαρακτηριστικό, αφήνοντας σε μ.ο δεκατριών αγώνων τους αντιπάλους να αλλάξουν μόλις 8,3 πάσες στο δικό της μισό. Δηλαδή με το που παίρνει η αντίπαλη ομάδα την μπάλα και προσπαθεί να βγάλει επίθεση, δεν τα καταφέρνει και χάνει την μπάλα. Στο τέρμα επίσης η παρουσία των Στάνκοβιτς – Αθανασιάδη, δίνει την δυνατότητα μίας σταθερής παρουσίας κάτω από τα γκολποστ που τόσα χρόνια είχε ανάγκη η ομάδα. Πραγματοποιούν σπουδαίες επεμβάσεις και δίνουν σιγουριά στους αμυντικούς πως άμα πάει κάτι λάθος θα το διορθώσουν εκείνοι.
Επιθετικά τρομάζει

Η επίθεση της από την άλλη είναι στα κόκκινα. Μιλάμε για μία ομάδα που παίζει κάθετα και γρήγορα, δεν αφήνει τον αντίπαλο να πάρει ανάσα. Έχει τα περισσότερα γκολ σε κανονική ροή αγώνα, ενώ είναι με διαφορά η πιο απειλητική ομάδα του πρωταθλήματος διότι παράγει τουλάχιστον 1,2 xgoals. Έχει σπουδαία εργαλεία, ο Αραούχο έχει αναλάβει έναν τελείως διαφορετικό ρόλο από ότι παλαιότερα και ο Γκατσίνοβιτς σερβίρει πολλές φάσεις στους συμπαίκτες του. Τα κλειδιά όμως της φετινής επιθετικής γραμμής, είναι οι Λιβάι Γκαρσία και Ελίασον.
Ο επιθετικός από το Τρινιντάντ, έχει πάρει όλο το βάρος του εκτελεστικού κομματιού. Ήδη έχει δώσει στην ομάδα του επτά γκολ και έχει μοιράσει μία ασίστ. Παίζει εξαιρετικά, μπαίνει στη περιοχή, εκμεταλλεύται ευκαιρίες, δίνει γκολ και αποκτάει πλεονέκτημα εκεί που δε το περιμένεις. Ο Σουηδός κάνει την βρώμικη δουλειά, μπαίνει στην περιοχή, κόβει μπάλες. Ο ρόλος του είναι αναντικατάστος, όντας η κύρια βάση στη πορεία της ανάπτυξης του παιχνιδιού. Ο Αμπραμπάτ για παράδειγμα δεν αντέχει στις ίδιες συνθήκες, δεν παίζει με το ίδιο στυλ, είναι περισσότερο ατομιστής από όσο πρέπει. Τώρα βέβαια υπάρχουν και παίκτες όπως ο Τσούμπερ ή ακόμα και ο Μάνταλος που από τον πάγκο ξέρουν να δίνουν ένα… τσικ παραπάνω.
Μοναδικό αρνητικό είναι το τελείωμα των φάσεων ορισμένες φορές. Με τον Ατρόμητο τα χάλασε κάπως και βρήκε γκολ με πέναλτι, στο Φάληρο έχασε τα άχαστα. Στην διακοπή οφείλει να τα δουλέψει αυτά, για να τελειοποίησουν τη μηχανή τους.
Μία τέτοια ομάδα συνδυάζεται με μία σούπερ έδρα. Η Νέα Φιλαδέλφεια φιλοξενεί την OPAP Arena, η οποία δίνει το κάτι παραπάνω. Η ορμή, ο ρυθμός, ο κόσμος, τα συνθήματα. Όλα αυτά δημιουργούν αίσθηση πνιγμού στον αντίπαλο και δίνουν στην ΑΕΚ έναν… αέρα διαφορετικό αέρα. Εξάλλου και στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ έδειξε πως όταν θέλει μπορεί να διαλύσει, τον οποιονδήποτε.
Η Ένωση φέτος παίζει… το πιο ελκυστικό ποδόσφαιρο. Είναι σε εξαιρετικό φεγγάρι και η διακοπή ίσως την ανανεώσει. Ο Αλμέιδα έχει κάνει μία ομαδάρα… που δείχνει ικανή να επιστρέψει σε πορείες πρωταθλητισμού.