Ο Μάριο Κέμπες γεννήθηκε στο Μπέλε Βίλε της Αργεντινής στις 15 Ιουλίου του 1954. Όντας γιος ποδοσφαιριστή ερωτεύτηκε το άθλημα από πολύ μικρή ηλικία.
Τα πρώτα βήματα της καριέρας του
Ο Κέμπες έκανε επαγγελματικό ντεμπούτο με την ομάδα της Ινστιτούτο Ατλέτικο Σεντράλ Κόρδοβα το 1970, έχοντας δώσει μάλιστα το ψευδώνυμο, Κάρλος Αγκιλάρ, καθώς ο προπονητής πίστευε πως δεν άξιζε τον κόπο κάποιος… Κέμπες. Εκεί πέτυχε πάνω από 70 γκολ σε περίπου 80 συμμετοχές στη Λίγκα Κορτομπέσα. Τον Ιανουάριο του 1974 πήρε μεταγραφή για την Ροζάριο Σεντράλ έναντι 25 χιλιάδων ευρώ. Στις δυόμιση σεζόν που έμεινε στην ομάδα του Ροζάριο κατέγραψε 16 συμμετοχές και σκόραρε 8 γκολ πριν φύγει για την Ευρώπη.
Το πρώτο του Μουντιάλ
Το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974, ο Κέμπες σίγουρα δεν θέλει να το θυμάται. Ο ψιλόλιγνος επιθετικός ήταν σκιά του εαυτού του καθώς στα έξι ματς που έπαιξε η Αργεντινή και αυτός δεν σκόραρε σε κανένα, κάτι που είναι προφανώς πρόβλημα για έναν επιθετικό. Η Αργεντινή έφυγε με άδεια χέρια από το τουρνουά καθώς αποκλείστηκε στη δεύτερη φάση τερματίζοντας τελευταία στο γκρουπ Α.
Η μετακίνηση στην Ευρώπη
Το καλοκαίρι του 1976, η Βαλένθια ξόδεψε 580 χιλιάδες ευρώ για να τον κάνει δικό της. Η πρώτη του θητεία στις “νυχτερίδες” κράτησε για τέσσερις σεζόν. Εκεί ο Κέμπες έδειξε σε όλους για τι πράγματα είναι ικανός. Δύο φορές πρώτος σκόρερ του Ισπανικού Πρωταθλήματος, μία φορά Λατινοαμερικάνος παίκτης της χρονιάς, μία φορά νικητής Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης, ένα Κύπελλο Ισπανίας και ένα Σούπερ Καπ Ευρώπης ήταν τα ατομικά και ομαδικά τρόπαια που κατέκτησε εκείνη την τετραετία.
Η κατάκτηση του Μουντιάλ το 1978
Παρά την πολύ κακή εμφάνισή του στο προηγούμενο Μουντιάλ, ο τότε προπονητής της Αργεντινής “έπρεπε” να τον καλέσει με αυτά που έκανε στην Βαλένθια. Όντας οικοδέσποινα η Αργεντινή είχε ως μόνο στόχο την κατάκτηση του τροπαίου. Ο Κέμπες σε αυτό το Μουντιάλ έκανε ότι δεν έκανε στο προηγούμενο και παραπάνω. Έξι γκολ και μία ασίστ ήταν ο απολογισμός του μετά το τέλος του τουρνουά. Η Αργεντινή κατέκτησε το Μουντιάλ για πρώτη φορά με ηγέτη τον Κέμπες.
Η επιστροφή στην Αργεντινή και η δεύτερη θητεία στην Βαλένθια
Τον Μάρτιο του 1981, έναντι 1.8 εκατομμυρίων ευρώ επέστρεψε στην Αργεντινή για χάρη της Ρίβερ Πλέιτ. Έμεινε μόλις έναν χρόνο βοηθώντας την να κατακτήσει το Πρωτάθλημα Αργεντινής. Το καλοκαίρι του 1982 επέστρεψε στην αγαπημένη του Βαλένθια έναντι 1 εκατομμυρίου ευρώ. Η δεύτερη θητεία του δεν ήταν τόσο επιτυχημένη όσο η πρώτη αλλά και πάλι πέτυχε πάνω από 20 γκολ σε πάνω από 40 συμμετοχές πριν αποχαιρετήσει για δεύτερη και τελευταία φορά τον σύλλογο.
Η τελευταία του εμφάνιση σε Παγκόσμιο Κύπελλο
Το 1982 στο Μουντιάλ που διεξήχθη στα γήπεδα της Ισπανίας, ο Κέμπες ήταν μέλος της εθνικής Αργεντινής. Μία ομάδα που είχε στο ρόστερ της παίκτες όπως οι Κέμπες, Μαραντόνα, Πασαρέλα και πολλοί άλλοι εξαιρετικοί ποδοσφαιριστές, αποχαιρέτησε πιο νωρίς απ’ ότι θα περίμενε κανείς καθώς αποκλείστηκε στην δεύτερη φάση. Ο Κέμπες μέτρησε μόλις μία ασίστ και κανένα γκολ σε πέντε ματς.
Τα τελευταία χρόνια στην Ισπανία και η μετακόμιση στην Αυστρία
Το 1984 φεύγοντας από την Βαλένθια πήγε στην Έρκουλες όπου έμεινε για δύο χρόνια καταγράφοντας πάνω από 30 συμμετοχές και περίπου 10 γκολ. Τον χειμώνα του 1986 ήρθε η ώρα να μετακομίσει στην κεντρική Ευρώπη και την Αυστρία. Φορώντας την εμφάνιση της Φιρστ Βιέννα για μία σεζόν σκόραρε πάνω από 10 γκολ σε περίπου 40 συμμετοχές.
Τα τρία χρόνια στην Σανκτ Πέλτεν και τα δύο στην Κρέμσερ
Με την έναρξη της νέας δεκαετίας, ο Μάριο άλλαξε ομάδα στην Αυστρία και πήγε στην Σανκτ Πέλτεν στην οποία έμεινε για τρεις σεζόν κάνοντας αυτό που ήξερε πολύ καλά, σκοράροντας. Πάνω από 40 γκολ σε 99 συμμετοχές πριν αλλάξει άλλη μία ομάδα στην Αυστρία, αφήνοντας την Σανκτ Πέλτεν για την Κρέμσερ. Εκεί αγωνίστηκε σε 66 ματς σκοράροντας 13 γκολ.
Το κλείσιμο της καριέρας του
Μετά από κάποια χρόνια “διακοπών” από το ποδόσφαιρο ο “El Matador” όπως τον φώναζαν, την σεζόν 94/95 και σε ηλικία 40 ετών φόρεσε τη φανέλα της Φερνάντεζ Βιάλ από τη Χιλή. Δεν ήταν αυτή όμως η τελευταία του ομάδα καθώς την επόμενη σεζόν έπαιξε για την Πελίτα Τζάγια που βρίσκεται στην Ινδονησία. Αυτός ήταν και ο τελευταίος σταθμός της σπουδαίας καριέρας του.
