Οι Μιλανέζοι "έραψαν το δεύτερο αστέρι" με επιβλητικό τρόπο, και αξίζει να ρίξουμε μια ματιά στους πρωταγωνιστές της φετινής Ίντερ.
Σιμόνε Ιντζάγκι
Όλα ξεκινούν από τον πάγκο, οπού εκεί βρίσκεται ο Σιμόνε Ιντζάγκι. Ο "δαίμονας της Πιατσέντζα" δεν ήταν όσο μεγάλο όνομα ήταν ο αδερφός του σαν ποδοσφαιριστής, και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του στη Λάτσιο. Εκεί έκανε και τα πρώτα του προπονητικά βήματα, κατακτώντας 1 Κόπα Ιτάλια και 2 Σούπερ Καπ Ιταλίας σε 5 χρόνια (2016-2021). Το ξαφνικό διαζύγιο της Ίντερ με τον Κόντε το καλοκαίρι του 2021 λόγω διαφωνιών προπονητή-διοίκησης, οδήγησαν στο να αναλάβει ο Ιντζάγκι την Ίντερ.
Την πρώτη του χρονιά στην ομάδα κατέκτησε Κόπα Ιτάλια και Σούπερ Καπ Ιταλίας, χάνοντας το πρωτάθλημα από τη Μίλαν στις λεπτομέρειες (η κούρσα έφτασε μέχρι την τελευταία αγωνιστική).
Τα έντονα παράπονα από τον κόσμο της ομάδας ξεκίνησαν λίγες αγωνιστικές μετά το ξεκίνημα της δεύτερης σεζόν του στο τιμόνι (δηλαδή την περσινή), αφού τα αποτελέσματα στο πρωτάθλημα δεν ήτανε αυτά που περιμένανε. Η Ίντερ μπορεί στο πρωτάθλημα να μην τα πήγε τόσο καλά και να δυσκολεύτηκε να τερματίσει στην τετράδα που της έδωσε το εισιτήριο για το Τσάμπιονς Λιγκ της σεζόν 2023-24, ωστόσο για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά κατέκτησε Κόπα Ιτάλια και Σούπερ Καπ Ιταλίας, και εκτός από τους δύο αυτούς τίτλους έφτασε και στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Στον οποίο τελικό μπορεί να ηττήθηκε, αλλά εκείνη τη βραδιά οι φίλοι της Ίντερ κατάλαβαν τις πραγματικές δυνατότητες της ομάδας τους..
Το περασμένο καλοκαίρι ήταν γεμάτο δράμα για την Ίντερ. Είτε λόγω της υπόθεσης Λουκάκου (λέγεται ότι μίλησε με τη Γιουβέντους), είτε λόγω της υπόθεσης Σάμαρτζιτς (χάλασε η μεταγραφή του από την Ουντινέζε λόγω του πατέρα του που είναι και ο μάνατζέρ του), και τέλος είτε λόγω της μεταγραφής του Παβάρ (που για να ολοκληρωθεί πέρασε από.. 40 κύματα). Ωστόσο οι «Νερατζούρι» δείξανε από νωρίς τις διαθέσεις τους στο πρωτάθλημα, αφού ξεκίνησαν με 5 στα 5. Η συνέχεια ήτανε ανάλογη, με την "καλοκουρδισμένη μηχανή" του Ιντζάγκι να κατακτάει για τρίτη συνεχόμενη φορά το Σούπερ Καπ Ιταλίας, και επίσης να κατακτάει το πρώτο πρωτάθλημα από τότε που ανέλαβε ο Σιμόνε 5 αγωνιστικές πριν το τέλος! Μάλιστα, η Ίντερ τη φετινή σεζόν μετράει μόλις μία ήττα στο πρωτάθλημα (από τη Σασουόλο την 6η αγωνιστική), και αν ολοκληρώσει τη σεζόν με νίκες (έμειναν μόλις 4 παιχνίδια) θα σημειώσει την δεύτερη καλύτερη επίδοση στην ιστορία της Serie A (μπορεί να φτάσει τους 101 βαθμούς, το ρεκόρ το έχει η Γιουβέντους τη σεζόν 2013-14 με 102).
Στο τακτικό κομμάτι, ο Ιντζάγκι παρατάσσει την ομάδα με το αγαπημένο του 3-5-2, σύστημα που με την πάροδο του χρόνου έχει καταφέρει να λειτουργεί όλο και πιο αρμονικά για τους Μιλανέζους. Οι αλληλοκαλύψεις στην άμυνα από σχεδόν όλη τη μεσαία γραμμή όταν υπάρχει έλλειψη ιδεών και υπάρχει ανάγκη για να "ανακατευτεί η τράπουλα" (κυρίως με ανεβάσματα του Μπαστόνι) αλλά και τα τρεξίματα στην άμυνα ακόμη κι από τους Λαουτάρο και Τουράμ όταν χρειαστεί είναι δύο από τα πολλά στοιχεία που μπορεί κανείς να προσδώσει στον 48χρονο τεχνικό, ο οποίος έχει κάνει την ομάδα μια οικογένεια.
Ο αρχηγός
Μπορεί ο Λαουτάρο να έχει ξανά κατακτήσει το πρωτάθλημα με την Ίντερ, ωστόσο τότε εκτός από το ότι δεν ήταν αρχηγός της ομάδας, ήτανε επίσης και το "δεύτερο βιολί" στην επίθεση μετά τον Λουκάκου.
Ο Αργεντινός είναι για τρίτη διαδοχική σεζόν ο πρώτος σκόρερ της Ίντερ, και μάλιστα φέτος έχει πραγματοποιήσει την καλύτερη επίδοση του στη Serie A μετρώντας 23 γκολ. Με μόλις 4 παιχνίδια να απομένουν, είναι σχεδόν σίγουρο πως θα τελειώσει την σεζόν ως πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος για πρώτη φορά στην καριέρα του (στη 2η θέση είναι ο Βλάχοβιτς με 16). Μπορεί ο Λαουτάρο να έχει να σκοράρει από τα τέλη του Φεβρουαρίου και να αντιμετωπίζει μια περίοδο ντεφορμαρίσματος, όμως είναι βέβαιο πως η Ίντερ δε θα έκανε εξίσου καλή σεζόν χωρίς αυτόν.
Ο Τούρκος.. Ιούδας
Μπορεί για τους φίλους της Μίλαν ο Τσαλχάνογλου να είναι "κόκκινο πανί" εξαιτίας του τρόπου που έφυγε για την συμπολίτισσα (έφυγε ως ελεύθερος ενώ η Μίλαν του είχε προσφέρει ανανέωση), ωστόσο στην μαυρομπλε πλευρά της πόλης τον έχουν αγαπήσει. Όχι μόνο λόγω του τρόπου με τον οποίο άφησε τη Μίλαν για την Ίντερ, αλλά και λόγω της εξαιρετικής του απόδοσης.
Ο Τσαλχάνογλου όταν πρωτοπήγε στην Ίντερ ήταν κατά κύριο λόγο επιθετικός μέσος. Όταν όμως ο Μπρόζοβιτς τραυματίστηκε την περσινή σεζόν, ο Ιντζάγκι δοκίμασε να βάλει τον Τούρκο στη θέση του (εξάρι). Και παρόλο που κάτι τέτοιο δεν ήταν σχεδιασμένο πριν την έναρξη της σεζόν, ο νέος ρόλος του ταίριαξε και με το παραπάνω. Φέτος πραγματοποιεί την καλύτερη σεζόν της καριέρας του με 13 γκολ (τα περισσότερα πέναλτι) και 3 ασίστ στο πρωτάθλημα, και είναι το μεγάλο φαβορί για να αναδειχθεί ο μέσος της σεζόν στη Serie A. Μαζί με τον Λαουτάρο, είναι οι δύο πολυτιμότεροι παίκτες των Μιλανέζων τη φετινή σεζόν.
Οι τρείς Interisti
Στο ρόστερ των «Νερατζούρι» υπάρχουν αρκετοί Ιταλοί. Πιο συγκεκριμένα, 8 είναι οι Ιταλοί που έχουν πάρει χρόνο στη φετινή Ίντερ. Οι 6 από αυτούς μάλιστα έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο στην ομάδα, μόλις τρείς όμως είναι Ίντερ από παιδιά.
Ο λόγος για τους Νικολό Μπαρέλα, Φεντερίκο Ντιμάρκο και Αλεσάντρο Μπαστόνι. Οι δύο από τους τρείς (Μπαρέλα και Μπαστόνι) είχαν πολλές ευκαιρίες στο παρελθόν να αφήσουν την ομάδα και να κυνηγήσουν κάποιο μεγαλύτερο συμβόλαιο είτε στην Πρέμιερ Λιγκ είτε κάπου αλλού, ωστόσο απέρριψαν κάθε πιθανό προορισμό λόγω της αγάπης τους για την Ίντερ. Τόσο αυτοί οι δύο όσο και ο Ντιμάρκο αποτελούν αναπόσπαστα κομμάτια του "παζλ" του Ιντζάγκι, και το πάθος και των τριών τους ωθεί στο να δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό στο χορτάρι.
Οι γαλλικές προσθήκες
Το περασμένο καλοκαίρι η Ίντερ πήρε δύο Γάλλους. Τον έναν (Τουράμ) ως ελεύθερο από τη Γκλάντμπαχ, και τον άλλον (Παβάρ) τον αγόρασε για περίπου 30 εκατομμύρια ευρώ από τη Μπάγερν. Η συνεισφορά και των δύο στην ομάδα του Μιλάνου είναι αδιαμφισβήτητη.
Ο Τουράμ έχει δέσει άψογα με τον Λαουτάρο σαν δίδυμο στην επίθεση μετρώντας 12 γκολ και 12 ασίστ στη Serie A, ενώ ο Παβάρ παρόλο που έχει χάσει πολλά παιχνίδια τόσο λόγω τραυματισμού όσο και λόγω του αρχικού διαστήματος προσαρμογής σε ένα νέο πρωτάθλημα (έχει μόλις 21 συμμετοχές στη Serie A), πραγματοποιεί κι αυτός μια εξαιρετική σεζόν (η Ίντερ έχει δεχθεί μόλις 18 γκολ φέτος στο πρωτάθλημα).
Οι αφανείς ήρωες
Εκτός από τα μεγάλα και εμπορικά ονόματα του κλαμπ, φυσικά υπάρχουν και αυτοί που δεν πουλάνε τόσο ασχέτως από το πόσο έχουν βοηθήσει. Ο λόγος για τους Χένρικ Μικιταριάν, Φραντσέσκο Ατσέρμπι και Ματέο Νταρμιάν.
Οι δύο μετακόμισαν πέρσι στο Μιλάνο από τη Ρώμη (ο Μικιταριάν ως ελεύθερος από τη Ρόμα ενώ για τον Ατσέρμπι δόθηκε ένα μικρό ποσό στη Λάτσιο), και αμφότεροι πραγματοποιούν πολύ καλές σεζόν. Ο άλλος (Νταρμιάν) διανύει την τέταρτη σεζόν του στο Μιλάνο, και είναι από τις πιο αξιόπιστες λύσεις της ομάδας στο δεξί άκρο.
Και οι τρείς τους είναι 34+, και αν κάποιος είναι υπέρ της νοοτροπίας "η ηλικία είναι απλά ένας αριθμός", καλό θα ήταν να δείξει αυτούς τους τρείς με το δάχτυλο.
Ειδική μνειά
Εκτός από τους πρωταγωνιστές υπάρχουν και άλλοι που έβαλαν ''το λιθαράκι τους'' για το 20ο πρωτάθλημα της Ίντερ. Ο λόγος για τους Γιαν Ζόμερ (που αντικατέστησε τον Ονάνα κάτω από τα δοκάρια της ομάδας), Ντένζελ Ντάμφρις, Νταβίντε Φρατέζι, Στέφαν Ντε Βράι, Κάρλος Αουγκούστο, Κριστιάν Ασλάνι και Γιαν Μπίσεκ.
Η λύτρωση
Μπορεί η Ίντερ υπό τις οδηγίες του Ιντζάγκι να είχε κατακτήσει κι άλλους 5 τίτλους πριν το πρωτάθλημα, ωστόσο είχανε υπάρξει και κάποιες μεγάλες "πίκρες". Είτε θέλει κάποιος να αναφερθεί στο πρωτάθλημα της σεζόν 2021-22 που χάθηκε από τη συμπολίτισσα Μίλαν την τελευταία αγωνιστική είτε στον χαμένο τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ πέρσι με το ρεσιτάλ χαμένων ευκαιριών, θα καταλάβει πως τόσο οι παίκτες όσο και οι οπαδοί της ομάδας είχανε "πληγωθεί". Ακόμη και ο αποκλεισμός στη φάση των 16 από την Ατλέτικο στα πέναλτι φέτος ήτανε οδυνηρός. Έτσι ο τρόπος με τον οποίο "ράφτηκε το δεύτερο αστέρι" ήτανε ποιητικός, αφού η Ίντερ επικράτησε την προηγούμενη εβδομάδα στο Derby della Madonina της Μίλαν με 1-2 και κατέκτησε και μαθηματικά το πρωτάθλημα απέναντι στην μια από τις δύο αιώνιες εχθρούς της.
Έτσι μετά την κυριακάτικη νίκη της Ίντερ επί της Τορίνο με 2-0 στο Μεάτσα, 300 με 400 χιλιάδες φίλοι της ομάδας κατέκλυσαν τους δρόμους της πόλης για να γιορτάσουν μαζί με τους παίκτες που παρέλασαν σε δύο ανοιχτά λεωφορεία. Και όλα αυτά ενώ ο τίτλος δεν βρισκόταν ακόμη στην κατοχή τους (θα τους απονεμηθεί στο τελευταίο εντός έδρας ματς στις 19/5 με τη Λάτσιο). Απλά ο διψασμένος κόσμος της ομάδας ήθελε να γιορτάσει μαζί με του ήρωες του.