Ο Νίκος Παγκάκης είναι γνωστός δημοσιογράφος που εργάζεται στο κανάλι του ΣΚΑΙ. Ο ίδιος μετά από πολλές περιπέτειες κατέληξε στο αθλητικό ρεπορτάζ όπου και εργάζεται με μεγάλη επιτυχία. Έχει εργαστεί ως σπίκερ, παραγωγός και παρουσιαστής στα : Σπορ, Φίλαθλο, Κόσμο των ΣΠΟΡ (εφημερίδες), Alpha tv, Alpha Sports Radio, Polistv, Skaitv, SKAI Radio, SPORTFM 94.6. Ταυτόχρονα είναι ιδιοκτήτης της ιστοσελίδας Pao Pantou. Σήμερα μιλά αποκλειστικά στο Athletic square και τον Λευτέρη Τσαχουρίδη για το ξεκίνημα του και τοποθετείται σε διάφορα ζητήματα σχετικά με το εγχώριο και το παγκόσμιο ποδόσφαιρο.
Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς και πως ξεκίνησε η ενασχόληση σας με την αθλητική δημοσιογραφία
« Καταρχάς εγώ ήμουν φαν του αθλητισμού από πιτσιρίκος όταν άρχισε ο πατέρας μου και με πήγαινε γήπεδο. Ήμουν ένα παιδί που έβλεπε αθλητικά είτε τηλεοπτικά, είτε δια ζώσης όλα τα μεγάλα αθλητικά γεγονότα. Βέβαια όσο αστείο και αν ακούγεται από το δημοτικό είχα το μεράκι αυτό. Στην πέμπτη δημοτικού έβλεπα τον Νάσο Αθανασίου τότε στην ΕΡΤ που είχε την εκπομπή και έπαιρνα μικρόφωνα και έκανα ότι ήμουν δημοσιογράφος. Τότε δεν φανταζόμουν ότι θα έκανα τόσο μεγάλο κύκλο μέχρι να καταλήξω στην δημοσιογραφία. Εξελίχθηκαν τα πράγματα από το δημοτικό έλεγαν οι καθηγητές στους γονείς μου γράφει πολύ καλά ο Νίκος. Μάλιστα στην πέμπτη δημοτικού μεταξύ αστείου και σοβαρού ο δάσκαλος μου είχε πει ο Νικόλας θα γίνει δημοσιογράφος. Μπορώ να συνδυάσω αυτά τα σημάδια του τι έλεγε ο δάσκαλος τότε και το ότι παρακολουθούσα τα πάντα από πιτσιρίκος και ότι έκανα μόνος μου εκπομπές μιμούμενος τον Νάσο Αθανασίου. Πέρασε ο καιρός, τελείωσα με την εκπαίδευση και έπρεπε να ασχοληθώ με κάτι πιο πρακτικό. Αυτό ήταν η λογιστική ,αυτό σπούδασα αρχικά. Μετά επειδή είχα άτομο που ήταν σε τηλεοπτικό σταθμό με παρακίνησε επειδή έβλεπε την αγάπη μου στα αθλητικά, να σπουδάσω στο αθλητικό κομμάτι και έτσι στράφηκα στα αθλητικά. Μετά από ένα κύκλο έφτασα στο να θέλω να ασχοληθώ με τα αθλητικά. Η συνέχεια είναι μεγάλη και όχι εύκολη. »
Στις μέρες πολλοί νέοι λόγω και της αγάπης τους για τον αθλητισμό θέλουν να ασχοληθούν με την αθλητική δημοσιογραφία. Πόσο δύσκολο είναι για κάποιον που δεν έχει τις γνωριμίες και απλά έχει το μεράκι να ασκήσει την αθλητική δημοσιογραφία ως επάγγελμα ;
« Οι γνωριμίες εμένα η αλήθεια είναι με βοήθησαν στο κομμάτι το πρώτο του να μπω στο χώρο μια φορά που χρειάστηκε να μπω σε μια αθλητική εφημερίδα. Η αρχική μου ενασχόληση προκειμένου να μπω σε Real time στον αθλητισμό ήταν να ασχοληθώ με μια εφημερίδα με το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, το Αττικό Σπορ τότε και βλέποντας πως είναι τα πράγματα μέσα να μετεξελιχθώ μετά. Δηλαδή μετά έτυχε να πάω σε μια εφημερίδα, από εφημερίδα πήγα στον κόσμο των σπορ που είχε ανοίξει τότε ο Κωστόπουλος , μετά πήγα στο Φίλαθλο που έμεινα αρκετό καιρό. Ο Φίλαθλος ήταν ένα πολύ καλό σχολείο για να μάθεις να γράφεις. Από τον Φίλαθλο αφού έκανα κάποιες προσπάθειες που δεν τελεσφόρησαν κατέληξα από κάποιον γνωστό, όχι επιχειρηματία ή κάτι τέτοιο. Κατέλληξα από ένα φίλο μου κάμεραμαν σε ένα interview στον Άλφα- ΣΚΑΪ, τον Άλφα το σημερινό. Εκεί μέσα από το interview ένας καλός συνάδελφος ο Γιάννης ο Καπαγερίδης με πήρε στον Άλφα- ΣΚΑΪ. Βέβαια σχετικά με το ερώτημα όχι δεν είναι καθόλου εύκολο πρέπει να έχεις μεγάλο πείσμα , μεγάλο μεράκι. Θεωρώ όμως ότι δεν πρέπει να αφήνεις το όνειρο σου πρέπει να το κυνηγάς όσες δυσκολίες και αν συναντήσεις. Από την άλλη όντως ζούμε σε μια εποχή που βγαίνουν χιλιάδες παιδιά από σχολές , σε μια εποχή που υπάρχει ζήτηση αλλά όχι τόσο μεγάλη όσο ήταν κάποτε αλλά και το μεγάλο έμψυχο δυναμικό που βγαίνει από τις σχολές γεμίζει πολύ γρήγορα τις θέσεις. Οπότε ναι δεν είναι εύκολη η διαδρομή. Εγώ θα σου πω ότι τουλάχιστον δύο χρόνια δεν πληρωνόμουν στην δουλειά μου σε διαφορετικά πόστα , ενδιάμεσα έτυχε να πληρωθώ σε κάποιες περιπτώσεις στο σύνολο όμως δεν πληρωνόμουν. Είχα πολύ πείσμα όμως για αυτό και μάλιστα κάποια στιγμή για να αποδείξω ότι είχα πείσμα όταν κάποιος σε κάποια στιγμή έκρινε ότι σε ένα συγκεκριμένο πόστο πρέπει να μετακινηθώ , πέρασα ένα κομμάτι της καριέρας μου από το κομμάτι της τηλεοπτικής παραγωγής. Αυτό δεν είχε σχέση με την δημοσιογραφία είχε να κάνει με το τεχνικό σκέλος της τηλεόρασης πιο πολύ από το να πηγαίνεις σε ένα γήπεδο, να ετοιμάζεις εκπομπές, να οργανώνεις τις κάμερες. Τελικά μου έκανε καλό που έμαθα και αυτό. Έμαθα την τηλεόραση εσωτερικά, αλλά θα μπορούσα εκεί να έχω εγκαταλείψει την δουλειά γιατί για να το πω λιανά να γίνει αντιληπτό με μετακίνησαν με το ζόρι τότε. Χρειάζονταν άτομα αλλού, με πήγαν σε κλάδο κοντινό αλλά όχι τον ίδιο. Διατήρησα την επαφή μου με την δημοσιογραφία μέσω ίντερνετ και επέστρεψα μετά από κάποιο χρονικό διάστημα. Όμως αν συνυπολογίσεις το γεγονός ότι πολλά νέα παιδιά συνήθως όταν ξεκινάνε δεν πληρώνονται και είναι αρκετό χρονικό διάστημα αυτό συν τις οποίες μετακινήσεις που μπορεί να γίνουν θεωρώ ότι είναι στο πλαίσιο των δυσκολιών που μπορεί να συναντήσει κάποιος. Πρέπει να έχεις υπομονή , να αγαπάς τον αθλητισμό και γενικά να είσαι λίγο ευέλικτος για να μείνεις στο χώρο, αλλά αν μείνεις στο τέλος νομίζω ο επιμένων νικά. »
Η σκόνη του τελικού κυπέλλου Ελλάδας έχει πλέον πέσει. Σίγουρα όμως αυτό που έχει χαραχτεί στην μνήμη όλων είναι ότι πέρασε από σαράντα κύματα μέχρι να βρεθεί έδρα. Ποιοι είναι οι λόγοι που συνέβη αυτό και πως θα εκλαμβάνατε αυτή την εικόνα ως ένας ξένος που απλά παρακολουθεί ελληνικό ποδόσφαιρο;
« Νομίζω το πώς εκλαμβάνεται η εικόνα φαίνεται στα δημοσιεύματα από το εξωτερικό και το πώς το αντιμετώπισαν ήταν καυστικά. Το ποδόσφαιρο και ειδικά ο τελικός ενός κυπέλλου είναι γιορτή σε όλο το κόσμο. Η Ελλάδα παραδοσιακά στους τελικούς όπου συμμετέχουν μεγάλες ομάδες, σηκώνουν τα χέρια οι αρμόδιες αρχές οι ποδοσφαιρικές και όχι μόνο. Κάποιες φορές το ίδιο συμβαίνει και στις μπασκετικές και παραδίδονται στην έλλειψη διαχείρισης είτε από την αστυνομία είτε από την συνεργασία των ομάδων σε επίπεδο κορυφής και χαμηλότερα προκειμένου να γίνει ένας αξιοπρεπής τελικός. Ο τελικός για εμένα σε άδειο γήπεδο που πάνε παιδιά με προσκλήσεις ή μόνο σχολεία γιατί δηλώνεται αδυναμία να προστατέψουν την σωματική ακεραιότητα όλων όσων θα βρεθούν εκεί είναι αποτυχημένος πριν καν διεξαχθεί. Στην Ελλάδα έχει αποδειχθεί ότι η ΕΠΟ κατά καιρούς και τώρα με αυτό που συνέβη δεν μπορεί να διαχωρίσει καλά τα πράγματα. Όταν ο τελικός συγγνώμη για την έκφραση φτάνει να γίνει ένα τσίρκο , να ψάχνουμε να βρούμε εντός και εκτός των τειχών το που θα γίνει ένας τελικός, να τρως συνέχεια χυλόπιτες από την Αλβανία και από όλα γήπεδα εντός Ελλάδος, για να φτάσουμε στο σημείο να τους κάνουν την χάρη να γίνει στο Πανθεσσαλικό ο τελικός έχει χάσει όλη την λάμψη του. Ο τελικός πρέπει να γίνεται όπως πάντα με μεγάλες ομάδες να είναι γεμάτα τα γήπεδα , να μπορεί ο κόσμος να το ευχαριστηθεί, να γιορτάσει το τέλος της σεζόν με το κερασάκι στην τούρτα όπως λέμε μεταφορικά. »
Θα ήθελα να πιαστώ από αυτό που είπατε σχετικά με την διοργάνωση αγώνων με την μαζική συμμετοχή των οπαδών. Γενικότερα τα τελευταία χρόνια έχουμε δει πολλά προβλήματα με τους τελικούς και είτε έχουν γίνει τελικοί με προσκλήσεις, είτε όπως φέτος κεκλεισμένων των θυρών. Πιστεύετε ότι θα μπορούσε να βρεθεί κάποια στιγμή η χρυσή τομή ώστε σε σύντομο χρονικό διάστημα να αρχίσουμε να βλέπουμε και πάλι τελικούς με οπαδούς;
« Για να γίνει αυτό έχει να κάνει ένα παρεμφερές κομμάτι με τις μετακινήσεις που γίνονται αλά καρτ , σε κάποια γήπεδα μπορούν να πάνε οπαδοί αντίθετα σε κάποια άλλα δεν μπορούν. Συνήθως στα ντέρμπι είτε είναι οι οπαδοί των αιωνίων , είτε μεταξύ Άρη – ΠΑΟΚ ή γενικότερα όταν αφορά οπαδικό κομμάτι βλέπουμε ότι δεν γίνονται μετακινήσεις. Νομίζω ο Παναθηναϊκός είχε φέρει κάποιους οπαδούς πρόσφατα, τα τελευταία χρόνια είχαν έρθει στην Λεωφόρο οπαδοί του ΠΑΟΚ. Στην Τούμπα έχω ξεχάσει από ποτέ έχουν να μπουν οπαδοί άλλων ομάδων. Είναι μεγάλο το πρόβλημα γιατί έχει να κάνει και με την διαχείριση των τελικών, νομίζω ότι είναι δηλαδή συγκοινωνούντα δοχεία όλα αυτά. Το γεγονός δηλαδή ότι υπάρχει έλλειψη διάθεσης να κάτσουν όλοι οι φορείς στο ίδιο τραπέζι και με την αστυνομία και να κάτσουν να βρουν μια λύση , προκειμένου οι αγώνες να γίνονται με μεγαλύτερη ασφάλεια αλλά και για να μην σηκώνουν ψηλά τα χέρια μπροστά στην οπαδική βία. Η οπαδική βία λυγίζει την διάθεση του να έρθει ο κόσμος στο γήπεδο. Είτε σε ένα τελικό δεν μπορούν να μετακινηθούν οπαδοί, είτε δεν μπορεί να πάει ένα φίλος του Παναθηναϊκού να πάει να δει το παιχνίδι στην Τούμπα καταλαβαίνεις ότι είναι μείζον ζήτημα. Από μόνο του είναι πρόβλημα αυτό. Νομίζω ότι είναι είναι καθαρά πρόβλημα έλλειψης συνεννόηση σε επίπεδο κορυφής στο Ελληνικό ποδόσφαιρο. »
Πόσο σημαντική κρίνετε την κίνηση του Βόλου να επιτρέψει στο Big 5 να έχουν ένα μεγάλο αριθμό οπαδών στα παιχνίδια στο Πανθεσσαλικό ;
« Όταν οι μετακινήσεις γίνονται οργανωμένα και σε συνεννόηση με τις ΠΑΕ και με καλή διάθεση και με την τυπική παρουσία της αστυνομίας μπορούν να γίνουν πραγματικά κινήσεις προόδου. Είμαι υπέρ του να γίνονται μετακινήσεις οπαδών αλλά όταν φτάσουμε στο σημείο να μην είμαστε μια ποδοσφαιρική Βαβέλ στα πιο απλά θέματα για να υπάρχει μια επικοινωνία επιπέδου. Από εκεί και πέρα το παράδειγμα του Βόλου νομίζω πρέπει να το μιμηθούν και άλλες ομάδες. Καταλαβαίνω το λόγο γιατί κάποιες ομάδες δεν άνοιξαν τα σύνορά τους να το πω μεταφορικά γιατί πολλές φορές όταν τελειώσει ένα παιχνίδι υπάρχει το ενδεχόμενο το γήπεδο να χρειάζεται τα μισά καθίσματα, αντιλαμβάνομαι λοιπόν τους λόγους που δεν το κάνουν αυτό. Σε αυτό ο Βόλος, ο Αχιλλέας Μπέος, κινήθηκε πολύ έξυπνα, γιατί στην ουσία λειτούργησε ως ποδοσφαιρικός ηγέτης από την μια στην ομάδα του Βόλου αλλά και ως τοπικός ηγέτης ως δήμαρχος στην περιοχή. Σκέφτηκε ότι θα δουλέψει και πολύ εύστοχα κατ’ εμένα όλη η πόλη από όλη αυτή την διαδικασία με την παρουσία χιλιάδων οπαδών. Όταν για παράδειγμα έπαιξε ο Παναθηναϊκός με τον Βόλο είδαμε ίσως την μεγαλύτερη ελληνική μετακίνηση που έχει γίνει στον Πανθεσσαλικό. Όλο το τριήμερο ήταν και τριήμερο τότε αν θυμάμαι καλά ούτε στην Λάρισα δεν υπήρχαν ξενοδοχεία να μείνει ο κόσμος. Αντιλαμβάνεσαι λοιπόν πόσο βοήθησε στο εμπορικό σκέλος και έτσι πρέπει να είναι. Όλα αυτά είναι μια αλυσίδα ο αγώνας, το marketing, το εμπορικό κομμάτι, το κομμάτι της διασκέδασης, η ψυχαγωγία. Κάποιος που θα πάει ένα τριήμερο στο Βόλο θα αφήσει τα χρήματα του για να πιει και τα ουζάκια του, θα αφήσει και τα χρήματα για να φάει κάπου έξω να ψωνίσει και κάτι άλλο. Οπότε την θεωρώ μια πολύ σωστή και εύστοχη κίνηση από το δήμαρχο του Βόλου και μακάρι και άλλες ομάδες να το μιμηθούν στο εγγύς μέλλον. »
Φέτος είδαμε να γίνεται απτή πραγματικότητα το όραμα της δημιουργίας νέου γηπέδου για την ΑΕΚ, ενώ ταυτόχρονα η δημιουργία νέου γηπέδου για τον Παναθηναϊκό μπαίνει στην τελική ευθεία ενώ δεν είναι λίγοι και αυτοί που μιλούν για την δημιουργία της νέας Τούμπας. Πόσο σημαντική θεωρείτε αυτή την ανανέωση; Θεωρείτε ότι αυτό το lifting με την δημιουργία νέων γηπέδων θα μπορούσε να καταστήσει την Ελλάδα ικανή να φιλοξενήσει μια μεγάλη διοργάνωση καθώς δεν είναι τα δημοσιεύματα που θέλουν την Ελλάδα να καταθέτει πρόταση μαζί με Σαουδική Αραβία και Αίγυπτο για την διοργάνωση του Mundial 2030.
« Γήπεδο σημαίνει πρόοδος. Είδαμε την ΑΕΚ φέτος πόσο δυναμική της έδωσε η Opap Arena. Ειδικά για τις μεγάλες ομάδες είναι μονόδρομος να έχουν μοντέρνα ποδοσφαιρικά γήπεδα. Μακάρι να φτιάξει και ο ΠΑΟΚ γιατί ο Παναθηναϊκός έβαλε στις ράγες την δημιουργία νέου γηπέδου. Η ΑΕΚ το έχει πλέον φτιάξει, ο Ολυμπιακός το έχει τα τελευταία χρόνια. Είναι ότι πιο σημαντικό σε επένδυση το γήπεδο. Ειδικά για το Βοτανικό μιλάμε για την αναβάθμιση μιας περιοχής που έχει να κάνει με την διπλή ανάπλαση της Αθήνας, την βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των πολιτών. Μιλάμε ουσιαστικά για μια Παναθηναϊκή πολιτεία που θα μπορεί κάποιος να πάει από το πρωί μέχρι το βράδυ να δει διάφορα ερασιτεχνικά αθλήματα και να καταλήξει στα επαγγελματικά αθλήματα, το ποδόσφαιρο. Να πάει με τα παιδιά του, να περάσει ωραία, να ψυχαγωγηθεί οπότε όλο αυτό προάγει και την σχέση ανάμεσα στην ομάδα και το κόσμο και το ελληνικό ποδόσφαιρο κατ’ επέκταση. Το γήπεδο είναι όπως λέμε το σπίτι κάθε ομάδας, ένα μοντέρνο γήπεδο εμπνέει. Φυσικά όσων αφορά το στοίχημα του να φιλοξενήσουμε μια διεθνή διοργάνωση μόνο έτσι μπορεί να γίνει αυτό. Ίσως όχι μόνη της η Ελλάδα να φτιάξει και ο ΠΑΟΚ το γήπεδο του, θα έχει η Ελλάδα κάποια γήπεδα μοντέρνα μαζί με το Ολυμπιακό Στάδιο και το Πανθεσσαλικό θα έχει μια εξάδα γηπέδων γιατί το Παγκρήτιο νομίζω δεν βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση θα έχει μια εξάδα γηπέδων για να γίνει μια μεγάλη διοργάνωση. Όχι μόνο είμαι υπέρ είναι must να δημιουργηθούν νέα γήπεδα. Θέλουμε να προοδεύσει το ποδόσφαιρο μας. Το γήπεδο έχει και οικονομική χροιά έρχονται οπαδοί , αφήνουν χρήματα, ο κόσμος αφήνει χρήματα αυτά μπαίνουν στα ταμεία της ομάδας και εκείνη τα επενδύει στη συνέχεια, είναι δηλαδή μια αλυσίδα όλο αυτό. »
Κρατάω αυτό που είπατε για τα χρήματα που μπαίνουν στα ταμεία. Βλέπουμε ότι η Ελλάδα είναι έτοιμη μετά από πολλά χρόνια να φιλοξενήσει δύο μεγάλους Ευρωπαϊκούς τελικούς , του Super Cup στο Καραϊσκάκης αλλά και του Conference League στην OPAP Arena, πόσο σημαντική είναι αυτή η κίνηση για το ελληνικό ποδόσφαιρο;
« Είναι διαφήμιση για την χώρα μας να γίνουν αυτοί οι δύο τελικοί στο Καραϊσκάκης και στην Opap Arena από κάθε άποψη. Δίνει την ευκαιρία στους Έλληνες φιλάθλους που δεν έχουν την ευχέρεια για διάφορους λόγους δεν μπορούν να βγουν εκτός συνόρων να πάρουν τα παιδιά τους και να δουν ένα θέαμα υψηλής ποιότητας. Γιατί εμείς που ταξιδεύουμε, είναι έτσι το επάγγελμα μας βλέπουμε πως είναι το άθλημα εκτός των τειχών και την διαφορά νοοτροπίας ανάμεσα σε Ελλάδα και εξωτερικό. Όταν έρθει λοιπόν ένα μέρος αυτής της νοοτροπίας στην ελληνική επικράτεια μπολιάζει και το ελληνικό ποδόσφαιρο με αυτή τη νοοτροπία, το θεωρώ πολύ σημαντικό. »
Το Conference League είναι μια διοργάνωση που ήρθε στην ζωή μας μόλις πέρυσι και δίνει μια δεύτερη ευκαιρία σε ομάδες που δεν μπορούσαν να έχουν ανάλογη πορεία σε Europa ή Champions League να δείξουν την αξίας τους και γιατί όχι να φτάσουν στον τελικό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Φέγενορντ που έφτασε πέρυσι μέχρι το τελικό. Πόσο πιθανή βλέπετε μια ανάλογη πορεία από μια ελληνική ομάδα;
« Όταν στο ελληνικό ποδόσφαιρο φτιαχτούν γήπεδα, ανέβει ο εσωτερικός ανταγωνισμός θα μπορούν έχοντας δυνατότερους αντιπάλους ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, ο ΠΑΟΚ , η ΑΕΚ όταν κοντράρονται σε υψηλότερη ποιότητα θα μπορούν να εξασκηθούν για να μπορέσουν να τα καταφέρουν και στο εξωτερικό. Είμαστε πίσω βαθμολογικά, είμαστε πίσω σε πάρα πολλά θέματα σε σχέση με το ποδόσφαιρο στο εξωτερικό. Έχουμε καλό πρωτάθλημα μεν, ανταγωνιστικό και ειδικά φέτος ήταν εξαιρετικό αλλά νομίζω υπολειπόμαστε σε ένα ευρωπαϊκό χάρτη. Σε κάθε περίπτωση πιο προσιτή διοργάνωση για ελληνική ομάδα σαφώς είναι το Conference League. Πρέπει επειδή είναι πάρα πολλοί οι σύλλογοι και πρέπει όλοι να έχουν κίνητρο γιατί το να συμμετέχεις σε μια ευρωπαϊκή διοργάνωση έχει και κάποιο κίνητρο και κάποια benefits. Έχω την πεποίθηση ότι στο Conference League αν μου έλεγες μεταξύ των τριών που μπορεί περισσότερο μια ελληνική ομάδα να φτάσει προς το στόχο είναι το Conference οπότε καλώς υπάρχει είναι ένα έξτρα κίνητρο.
Για να μπούμε στα ενδότερα του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε να μας απασχολεί έντονα το θέμα των ξένων διαιτητών. Ποια είναι η άποψη σας; Είστε υπέρ των Ελλήνων ή των ξένων διαιτητών κατά κύριο λόγο όσων αφορά τα ντέρμπι και κατ’ επέκταση σε μικρότερα ματς;
« Είμαι υπέρ των καλών Ελλήνων που σπανίζουν αυτή τη στιγμή γιατί όλοι έχουμε την αίσθηση ότι έχουν πει άλλωστε και στελέχη κατά καιρούς , που έχουν βρεθεί στην κεφαλή του ελληνικού ποδοσφαίρου ότι αρκετοί διαιτητές νιώθουν την πίεση που ασκείται από τους ποδοσφαιρικούς παράγοντες. Αυτό θολώνει το μυαλό τους ή επηρεάζει την κρίση τους εν μέρει. Οπότε με τα τωρινά δεδομένα θεωρώ ότι είναι καλύτερα να υπάρχουν ξένοι διαιτητές και στο Var και στον αγωνιστικό χώρο. Διαιτησίες σαν κι αυτοί στο Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός με τον Ισπανό διαιτητή elite που ήταν στην Λεωφόρο φέτος ήταν χάρμα οφθαλμών. Από την άλλη νομίζω ότι ενόψει της νέας σεζόν πάνε να παντρέψουν το να υπάρχουν Έλληνες διαιτητές με ξένο διαιτητή στο Var. Ωστόσο όλα αυτά , οι υπαινιγμοί , οι κατηγορίες, οι απαντήσεις, ανταπαντήσεις, τοποθετήσεις και γενικότερα αυτά που βλέπουμε να γίνονται και ενίοτε πάνε να μας βγάλουν τρελούς στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Όλα αυτά έχουν οδηγήσει την UEFA να νίψει τα χέρια της ως ένα βαθμό, να μην θέλει να ασχοληθεί περαιτέρω με το ελληνικό ποδόσφαιρο για αυτό θα έχουμε κατά κύριο λόγο Έλληνες διαιτητές υπό την επίβλεψη ενός ξένου στο Var. Το Var πιστεύω βοήθησε γενικά , έσβησε κάποιες συζητήσεις που θα έμεναν στα χαρτιά αλλά οι Έλληνες διαιτητές δεν είδαμε να εξελίσσονται. Είδαμε πολλά παράπονα από όλες τις ομάδες για τους Έλληνες διαιτητές δεν είμαστε σε σημείο ακόμα να εμπιστευόμαστε τους Έλληνες διαιτητές οπότε σε πρώτη φάση ψηφίζω ξένους. »
Φέτος είδαμε την ΑΕΚ να φτάνει στην κατάκτηση του τρίτου νταμπλ στην ιστορία της. Τι πιστεύετε ότι έπαιξε καθοριστικότερο ρόλο σε αυτό ο προπονητής, οι παίκτες ή όλο αυτό το μείγμα ;
« Μια ομάδα για να πετύχει χρειάζεται όλες τις παραμέτρους να δουλέψουν στο 100%, ωστόσο αν μπορούσα να ξεχωρίσω δύο θα έλεγα γήπεδο, δυναμική έμπνευση και προπονητής αποτελούν το άλφα και το ωμέγα. Είχε ένα εξαιρετικό προπονητή η ΑΕΚ και την έκανε ομάδα κάτι που της έλλειπε τα προηγούμενα χρόνια. Παρ’ όλα αυτά θεωρώ ότι το γήπεδο ήταν καταλύτης για να τα φτάσει η ΑΕΚ στην κατάκτηση του πρωταθλήματος εντός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου. »
Φέτος είδαμε μια πολύ ανεβασμένη ΑΕΚ αλλά και ένα βελτιωμένο Παναθηναϊκό που ήταν άξιος διεκδικητής του τίτλου. Αυτό θα μπορούσαμε να πούμε ότι πιστώνεται ως ένα βαθμό στους προπονητές των δύο ομάδων Αλμέιδα και Γιοβάνοβιτς αντίστοιχα. Ποιον θεωρείτε ως κορυφαίο της φετινής Super League και γιατί ;
« Καταρχάς να σου πω ότι για εμένα ο Παναθηναϊκός όντως έφτασε στην πηγή, τον είχαν αουτσάιντερ. Έπαιξε πολύ σωστό ποδόσφαιρο, όχι το πιο θεαματικό ποδόσφαιρο, αλλά το πρωτάθλημα δεν το παίρνει πάντα το πιο θεαματικό ποδόσφαιρο αλλά και το πιο ορθολογικό. Νομίζω ότι ο Παναθηναϊκός έχασε το πρωτάθλημα από κάποια δικά του λάθη στο τέλος. Θα συμφωνήσω με αυτό που είπε ο Γιοβάνοβιτς ότι μόνοι μας το χάσαμε. Έχασε και το πρωτάθλημα επειδή δεν αντιμετωπίστηκε με την ίδια ευαισθησία σε κάποιες δύσκολες φάσεις εν αντιθέσει με την αντίπαλο του την ΑΕΚ. Δεν υπάρχει μόνο το ένα ή μόνο το άλλο είναι και τα δυο δηλαδή και εσύ μπορεί να κανείς λάθη γιατί είσαι άνθρωπος όπως και η ΑΕΚ έκανε σε ένα τόσο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα. Όπως θεωρώ ότι σε κάποιες περιπτώσεις θα μπορούσαν τα κουκιά να μοιραστούν καλύτερα , έτσι ώστε να μην υπάρχουν μουρμούρες . Θα πω ένα παράδειγμα εγώ δεν αναιρώ το γεγονός ότι η ΑΕΚ είχε μια πολύ καλή ομάδα και πραγματικά έπαιξε το πιο θεαματικό ποδόσφαιρο στην Ελλάδα όμως μπορεί πχ μια αποβολή πεντακάθαρη που δεν δόθηκε στο Καραϊσκάκης για φάουλ σκληρό στο Βαλμπουενά να άλλαζε τότε όταν έγινε, σε εκείνο το ματς να άλλαζε όλα τα δεδομένα. Μπορεί να μην κατάφερνε η ΑΕΚ να φύγει νικήτρια όπως έφυγε και να μην μετέφερε την πίεση στο Παναθηναϊκό μετά. Όπως θεωρώ ότι και ο Παναθηναϊκός σε κάποια ματς είχε μια μεγάλη διαφορά και την απώλεσε εύκολα. Για παράδειγμα σε ένα παιχνίδι με τον Βόλο που τον κέρδισαν όλοι ο Παναθηναϊκός αυτοκτόνησε ,οπότε μετέφερε πίεση στην ομάδα του. Σε κάποια σημεία όπως ο Παναθηναϊκός έκανε την κοιλιά όπως θα μπορούσε να συμβεί με κάθε άλλη ομάδα ήρθαν έτσι τα πράγματα ώστε τελικώς να επικρατήσει η ΑΕΚ πραγματικά στις λεπτομέρειες. Για να είμαστε δίκαιοι αφού ο Αλμέιδα άφησε την σφραγίδα του και πήρε το τίτλο θα πρέπει να πούμε τον Αλμέιδα ως κορυφαίο προπονητή. Από την άλλη δεν θέλω να αδικήσω και τον Γιοβάνοβιτς επειδή καλύπτω το ρεπορτάζ και τον έχω ζήσει παρά πολύ. Επειδή ξέρω το mentality έχει περάσει όλο το πνεύμα του νικητή στον Παναθηναϊκό , ένα Παναθηναϊκό ο οποίος είχε χαμηλότερο μπάτζετ. Ήλεγχε την κατάσταση έπαιξε κατά διαστήματα ωραίο ποδόσφαιρο και νομίζω στο νήμα ελέω και πρωταθλήματος θα έλεγα τον Αλμέιδα αλλά από δίπλα ο Γιοβάνοβιτς για την εξαιρετική δουλειά του την τελευταία διετία στον Παναθηναϊκό. »
Φέτος είδαμε τόσο την ΑΕΚ όσο και τον Παναθηναϊκό να έχουν μια σταθερότητα. Οι δύο προπονητές Αλμέιδα και Γιοβάνοβιτς ξεκίνησαν από την αρχή , αντίθετα ο Ολυμπιακός πέρασε από σαράντα κύματα μέχρι την ανάληψη της ηγεσίας από τον Μίτσελ που ομολογουμένως βελτίωσε την ομάδα. Συμφωνείτε με την αποχώρηση, θεωρείτε ότι αν είχε παραμείνει ο Ολυμπιακός θα είχε ένα καλύτερο πλασάρισμα;
« Απο αυτά τα κύματα είχε περάσει και ο Παναθηναϊκός στο παρελθόν όταν άλλαζε προπονητές. Γενικά η αλλαγή προπονητών δεν βοηθάει και δεν φέρνει σταθερότητα όπως και η ΑΕΚ είχε προβλήματα. Είμαι υπέρ του να στηρίζεις ένα προπονητή και να του δίνεις χρόνο να δουλέψει, εκτός αν χάσει τα αποδυτήρια οπότε εκεί τελειώνει γρήγορα το έργο. Ο Ολυμπιακός πήρε ένα καλύτερο πλασάρισμα, ήταν στρυμωγμένος αλλά το πήρε στο τέλος το καλύτερο εισιτήριο από τον ΠΑΟΚ , αφού ο ΠΑΟΚ έχασε το κύπελλο. Νομίζω ότι το πρόβλημα με το Μίτσελ είναι ότι δεν μπορούσε άλλο ο ίδιος, δηλαδή και ο ίδιος κατάλαβε ότι η κατάσταση είναι πιεστική. Θυμάμαι πολύ καλά ότι οι οργανωμένοι οπαδοί του Ολυμπιακού και το κλίμα στον Ολυμπιακό εν γένει δεν ήταν το καλύτερο δυνατό. Οι οργανωμένοι οπαδοί είχαν ζητήσει να φύγει. Αν με ρωτάς τη γνώμη μου για το αν έπρεπε να μείνει εγώ είμαι υπέρ του να μένουν οι προπονητές. Στην προκειμένη όμως έφτασε σε ένα σημείο που και ο ίδιος αντιλήφθηκε ότι δεν μπορούσε να μείνει πια ναι μεν αλλά. Ρεαλιστικά δεν θα μπορούσε να μείνει στον Ολυμπιακό στη φάση που βρέθηκε. »
Με βάση και την δική σας πείρα σε ποιον προπονητή θα δίνατε το τίτλο του κορυφαίου που έχει περάσει ποτέ από τα ελληνικά γήπεδα;
« Σίγουρα θα επέλεγα τον Βαλβέρδε που πέρασε από το πάγκο του Ολυμπιακού. θα πω τον αείμνηστο Γιάννη Κυράστα που είχε φτιάξει μια εκπληκτική ομάδα σε μια άλλη φάση όμως. Κορυφαίο προπονητή νομίζω ότι δικαίως θα ανακηρύξω τον Ότο Ρεχάγκελ γιατί οδήγησε την εθνική σε κάτι που ίσως δεν ξαναγίνει ποτέ. »
Πιάνοντας το θέμα των παικτών, η αλήθεια είναι ότι ένας καλός προπονητής παράγει και καλούς παίκτες. Φέτος είδαμε να αναδεικνύονται πολλοί καλοί παίκτες . Για τον Παναθηναϊκό αναδείχθηκε ιδιαίτερα παρά την ατυχή στιγμή του ο Αιτόρ αλλά και ο φιλόδοξος Ιωαννίδης. Η ΑΕΚ ανέδειξε παίκτες όπως τον Λιβάι Γκαρσία και τον Πινέδα, ενώ ο Ολυμπιακός ανέστησε το Μπακαμπού. Ποιον θα χαρακτηρίζατε ως κορυφαίο παίκτη της φετινής Super League;
« Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για ένα δύσκολο ερώτημα αλλά μάλλον θα πάω προς την ΑΕΚ για το κορυφαίο παίκτη της φετινής Super League. Νομίζω ότι ο Πινέδα δικαίως θα έπαιρνε αυτό το τίτλο ως ένας παίκτης που όποτε έπαιζε με το πόδι στο γκάζι έκανε την διαφορά. »
Πάμε στο κομμάτι της Εθνικής σε μια είδηση που απασχόλησε αρκετά τα μέσα . Αναφέρομαι στο θέμα των κλήσεων του Πογέτ καθώς δεν είναι λίγες οι φωνές που κατακρίνουν τη μη κλήση του Φορτούνη και την κλήση του Πέλκα που δεν έρχεται από μια γεμάτη σεζόν με την Χαλ. Ποια είναι η τοποθέτηση σας σχετικά με αυτό, συμφωνείτε με τον Πογέτ;
« Ο προπονητής είναι ο μόνος αρμόδιος που ξέρει τι μοντέλο ομάδας θέλει να στήσει οπότε θα ήταν λίγο παράταιρο να πω εγώ γιατί δεν κάλεσε ο Πογέτ τον Φορτούνη. Δεν ξέρω τι έχει στο μυαλό του και πως το έχει ο Πογέτ. Μπορούμε να μιλήσουμε και για άλλες θέσεις αλλά σίγουρα μπορεί να πει εγώ αυτό έχω στο μυαλό μου, οπότε δεν μπορείς να τον κοντράρεις σε αυτό. Από την άλλη αν θες την γνώμη μου ο καλός Φορτούνης γιατί ανέβηκε πολύ με τον Ολυμπιακό χωράει σε αυτή την εθνική. Θυμάμαι στο παρελθόν ο Χουάν Ραμόν Ρότσα είχε πει σε ένα συνάδελφο ότι ο πιο επικίνδυνος παίκτης που θα κλείδωνε στα αποδυτήρια για να πάρει το ντέρμπι είναι ο Κώστας Φορτούνης. Όταν λοιπόν ο Ρότσα λέει ότι θα κλείδωνε στα αποδυτήρια τον Φορτούνη , το θεωρεί το πιο επικίνδυνο Έλληνα παίκτη καταλαβαίνεις ότι εγώ δεν μπορώ να έχω διαφορετική άποψη. Οπότε ναι θα τον ήθελα στην εθνική αν με ρωτάς. Αν το ερώτημα είναι τώρα για το Πογέτ γιατί δεν το πήρε δεν μπορώ να μπω στο μυαλό του κάθε προπονητή. Αλλά ο Φορτούνης για εμένα χωράει στην Εθνική. Τώρα αν υπάρχουν άλλοι λόγοι που ο Πογέτ αποφάσισε να μην είναι δεν το ξέρω. »
Περνάμε στο κεφάλαιο Χάλαντ. Η αλήθεια είναι ότι πριν τέσσερα χρόνια ήταν ένα παίκτης που μας είχε κάνει να αναζητήσουμε το όνομα του πετυχαίνοντας 9 γκολ σε ένα αγώνα εθνικών ομάδων Κ20. Φέτος τον είδαμε να διακρίνεται στο υψηλότερο επίπεδο, αυτό της Premier League. Τον θεωρείτε ένα άξιο διεκδικητή της χρυσής μπάλας , που πιστεύετε ότι μπορεί να φτάσει ;
« Ο Χάλαντ θεωρώ ότι διεκδικεί με κάτι παραπάνω από αξιώσεις τη Χρυσή μπάλα . Είναι ένας νέος παίκτης σε ηλικία ο οποίος είναι καταπληκτικός, είναι συνώνυμο του γκολ. Νομίζω ότι βγήκε MVP στην Αγγλία. Οπότε από την στιγμή που βγήκε MVP στην Αγγλία σε ένα πολύ σκληρό και ανταγωνιστικό πρωτάθλημα αυτομάτως του ταιριάζει το να πάρει κάτι παραπάνω και ειδικά τη Χρυσή μπάλα. Μου αρέσει πάρα πολύ το ποδοσφαιρικό του στυλ. Είναι ένας γνήσιος, μοντέρνος και προικισμένος επιθετικός που έδεσε με την Μάντσεστερ Σίτι. Γενικότερα ο Χάλαντ έχω την πεποίθηση ότι θα γράψει τη δική του του ιστορία στα χρόνια που έρχονται. Ήδη έχει γίνει ένα τεράστιο όνομα. Το γεγονός ότι έχει πάρει τόσα τρόπαια φέτος φτάνοντας και στην κατάκτηση του μεγαλύτερου, του Champions League λέει πολλά από μόνο του. »
Κλείνοντας με το αγγλικό ποδόσφαιρο θα ήθελα να αναφερθούμε στην Άρσεναλ. Πολλοί φέτος βλέποντας την πορεία της είδαν μια Άρσεναλ ικανή να φτάσει στην κατάκτηση του τίτλου παρ’ όλα αυτά είδαμε την Άρσεναλ να κουράζεται και την τελευταία στιγμή να χάνει το τίτλο απ’ την Μάντσεστερ Σίτι. Ποιοι είναι κατά τη γνώμη σας οι λόγοι που συνετέλεσαν στην απώλεια του τροπαίου;
« Ίσως ακουστεί λίγο λαϊκό νομίζω είναι η νοοτροπία της. Η Άρσεναλ είναι μια ιστορική ομάδα του αγγλικού ποδοσφαίρου παραδοσιακά αλλά δεν έμαθε να φτάνει στη πηγή και να πίνει νερό. Έπαιξε ωραίο ποδόσφαιρο άγγιξε το τίτλο αλλά μάλλον η αντίπαλος της ήταν ένα σκαλοπάτι πιο ψηλά. Δηλαδή δεν έχει να κάνει μόνο με την Άρσεναλ που έχει πολύ καλά στοιχεία. Η Άρσεναλ έχει πολύ καλά στοιχεία όντως αλλά και οι αντίπαλοι της ήταν σε τέτοιο επίπεδο και είχαν τόσο βάθος, εμπειρία και σταθερότητα που δεν της επέτρεψαν να μείνει στην κορυφή μέχρι το τέλος. »
Μια αντίστοιχη περίπτωση είναι και η Ντόρτμουντ που μέχρι τελευταία στιγμή ήταν αγκαλιά με το τίτλο χάνοντας το στην ισοβαθμία. Πολλές φορές η χρονιά κρίνεται επιτυχημένη μέσα από ένα τίτλο. Πώς κρίνετε την απουσία κατάκτησης του στην ισοβαθμία;
« Υπάρχουν κάποιοι κανόνες στο ποδόσφαιρο. Σε περίπτωση ισοβαθμιών πρέπει να υπάρξουν κάποια κριτήρια that’s the rules, αυτοί είναι οι κανόνες. Ο Παναθηναϊκός έχασε το πρωτάθλημα στο τέλος έτσι είναι όμως οι κανόνες και κάποιος πρέπει να παίρνει πάντα το πρωτάθλημα. Έχω την εντύπωση ότι ήταν μια επική μάχη με εναλλαγή συναισθημάτων χαρά- λύπη, άλλαζε το τρόπαιο χέρια σε δευτερόλεπτα ανάμεσα σε Ντόρτμουντ και Μπάγερν. Αλλά νομίζω ότι επειδή και οι ποδοσφαιριστές είναι άνθρωποι όχι μηχανές λύγισαν λίγο η κακή μέρα , λίγο το άγχος , λίγο στράβωσε ότι δεν κατάφερε να σκοράρουν με το πέναλτι και να μπουν και πάλι στο παιχνίδι. Επειδή είναι άνθρωποι και όχι μηχανές λύγισε η Ντόρτμουντ και δίκαια το πήρε η Μπάγερν το κρατούσε στα χέρια της θα μπορούσε να κερδίσει μια αδιάφορη ομάδα μέσα στο σπίτι της. Θέλω να πω ειδικότερα για το γερμανικό ποδόσφαιρο που είναι παράδειγμα προς μίμηση για το ελληνικό. Δηλαδή δεν μπορώ να φανταστώ αντίστοιχα στο ελληνικό ποδόσφαιρο να είναι δύο αδιάφορες ομάδες και να έφταναν στο σημείο να φέρουν Χ ή 2 απέναντι σε τοπ ομάδες που διεκδικούσαν το τίτλο. Συνήθως οι φιναλίστ στην τελευταία αγωνιστική δηλαδή η ομάδα που διεκδικεί το πρωτάθλημα και αυτή η μικρότερη ομάδα που παίζει απέναντι πηγαίνει για να δει τη φιέστα και να βγάλει φωτογραφίες. »
Αναφορικά με το Ιταλικό ποδόσφαιρο θεωρείτε ότι βλέπετε μια αναγέννηση του Ιταλικού ποδοσφαίρου καθώς βλέπουμε σε όλους τους μεγάλους ευρωπαϊκούς τελικούς (Ίντερ, Ρόμα , Φιορεντίνα) αντίστοιχα.
« Η Ρόμα έχει βέβαια την αναγέννηση με την σφραγίδα του Μουρίνιο , η Γιουβέντους έβαλε τρικλοποδιά η ίδια με τη διαχείριση της στα οικονομικά, που είναι παραδοσιακά μεγάλη δύναμη. Βλέπεις και την Ίντερ και την Μίλαν σε ένα ημιτελικό. Δεν μπορώ να το πω αναγέννηση αυτή τη βαριά λέξη. Μπορώ όμως να πω ότι είναι σε πολύ καλό δρόμο το ιταλικό ποδόσφαιρο που πάντοτε ιστορικά παραμένει μέσα στο ποδοσφαιρικό χάρτη ακόμα και όταν είχε σκαμπανεβάσματα ως παγκόσμια ποδοσφαιρική δύναμη. »
Ποια είναι η γνώμη σας για την φετινή Λανς που αν και όχι τόσο γνωστή ζόρισε μέχρι την τελευταία στιγμή τη Παρί στο θέμα του τίτλου παίρνοντας και ένα εισιτήριο για το Champions League.
« Η αλήθεια είναι ότι δεν παρακολουθώ παρά πολύ Γαλλικό ποδόσφαιρο για να είμαι ειλικρινής. Ίσως αδικήσω τώρα τη Λανς. Η μοναδική επαφή που έχω με την Λανς είναι όταν είχε πάει κάποτε να παίξει με το Παναθηναϊκό και είχαμε βρεθεί εκεί. Δηλαδή πήγαμε στο Λιλ και μετά πήγαμε στο γήπεδο της Λανς. Γενικότερα όσο μπόρεσα να δω ήταν μια ομάδα που ίσως άξιζε το κάτι παραπάνω παίζει μοντέρνο ποδόσφαιρο είναι και αυτή μια ιστορική ομάδα. Εγώ θα περίμενα κάτι παραπάνω από τις γαλλικές ομάδες σε επίπεδο κορυφής δηλαδή βλέπω ότι έχει μικρύνει λίγο η ψαλίδα ανάμεσα στην κορυφή και τους μικρομεσαίους με εξαίρεση τη Παρί και όχι τόσο ότι ανέβηκαν , εκτοξεύτηκαν οι μικρομεσαίες ομάδες. »
About the Author
