Ο σπρίντερ Λυκούργος Στέφανος Τσάκωνας μιλά αποκλειστικά στο Athletic square. Ο 33 χρόνος σήμερα Λυκούργος Στέφανος Τσάκωνας ήταν σπρίντερ στα 100 και 200 μ και ανήκε στο δυναμικό του Γυμναστικού συλλόγου Ελευθερίου Βενιζέλου. Αν και σταμάτησε σε ηλικία μόλις 29 ετών την καριέρα του κατάφερε να εκπροσωπήσει την χώρα μας σε δύο ολυμπιάδες, αυτή του Λονδίνου το 2012 και αυτή του Ρίο το 2016. Αξιοσημείωτο είναι ότι κατέχει το δεύτερο καλύτερο χρόνο όλων των εποχών στα 200 μέτρα με 20.09 πίσω μόνο από το 19.85 του Κώστα Κεντέρη. Αυτή τη περίοδο ο ίδιος είναι σπουδαστής προπονητικής.
Πες μας λίγα λόγια για εσένα και ποτε ξεκίνησε η ενασχόληση σου με το στίβο ;
Μεγάλωσα στο Βλαχιώτη Λακωνίας. Εκεί έλαβα μέρος σε σχολικούς αγώνες. Πήγα καλά και σιγά σιγά ξεκίνησα να κάνω προπονήσεις.
Ξεκινώντας το στίβο ήσουν αποφασισμένος εξ αρχής ότι ήθελες να ασχοληθείς με το πρωταθλητισμό ή ήταν κάτι που ξεκίνησε ως χόμπι ;
Σε μια τέτοια ηλικία δεν μπορεί να καταλάβει ένα παιδί τι είναι πρωταθλητισμός, οπότε ούτε και να αποφασίσει κάτι. Μου άρεσε να πηγαίνω στο στάδιο και να προπονούμαι και έτσι το ένα έφερε το άλλο.
Ως μικρό παιδί ποιον αθλητή είχες ως πρότυπο;
Σαν μικρό παιδί είχα κάποιους αθλητές ως πρότυπα που δεν ξέρω αν έχει σημασία να αναφέρω καθώς τότε δεν ήξερα τι σημαίνει στην πραγματικότητα “πρότυπο”. Όταν έδωσα νόημα στη λέξη αυτή άρχισα να έχω πρότυπα κάποιους λίγους ανθρώπους, όχι απαραίτητα αθλητές.
Μίλησε μας λίγο για το ρυθμο και την ένταση των προπονήσεων που ακολουθούσες για να προετοιμαστείς για μεγάλα τουρνουά ;
Η προετοιμασία για την επίδοση προϋπόθετε αφιέρωση. Δεν ήταν μόνο οι ώρες της προπόνησης αλλά και η προετοιμασία για την επόμενη προπόνηση. Ήταν μία απασχόληση που χρειαζόταν και τις 24 ώρες της ημέρας για σχεδόν όλο το χρόνο. Οι προπονήσεις ήταν συχνές και είχαν αρκετή ένταση.
Πόσο δύσκολο ήταν να κοιμηθείς όταν στο μυαλό σου τριγύριζε ότι το επόμενο πρωί είχες να κατέβεις σε κάποιο μεγάλο αγώνα ;
Ήταν θέμα διαχείρισης. Στην αρχή και όντας άπειρος δεν ήταν εύκολο, στη συνέχεια έμαθα να το διαχειρίζομαι καταλαβαίνοντας ότι είναι μέρος της όλης διαδικασίας.
Έχεις συμμετάσχει σε δύο ολυμπιάδες του 2012 και του 2016 τι εμπειρίες αποκόμισες;
Η άποψη μου για τους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι λίγο μη συμβατή με τις συνηθισμένες. Νομίζω ότι φέρουν ένα πολύ βαρύ όνομα για αυτό που πρεσβεύουν σήμερα. Ωστόσο κάθε εμπειρία είναι για καλό. Προσπαθώ να μαθαίνω.
Το 2017 στο Λιλ κατέκτησες το χάλκινο μετάλλιο. Ποια είναι τα συναισθήματα σου όταν ανεβαίνεις στο βάθρο ;
Η οργάνωση αυτή ήταν το ευρωπαϊκό κύπελλο εθνικών ομάδων. Σε αυτό το είδος της διοργάνωσης όσο καλύτερη θέση έπαιρνε κανείς έδινε και τους αντίστοιχους βαθμούς στην ομάδα του. Χαίρομαι που έδωσα κάποιους βαθμούς στην εθνική μας ομάδα. Δεν τα πήγαινα τόσο καλά με τα βάθρα και τα μετάλλια, όταν αυτά έρχονταν. Περισσότερο ενδιαφέρον είχαν τα κουλουάρ.
Το 2020 αποφάσισες να βάλεις ένα πρόωρο θα λέγαμε τέλος στη καριέρα σου σε ηλικία μόλις 29 ετών, τι σε οδήγησε να πάρεις αυτή την απόφαση ;
Η συνθήκη που γινόταν η όλη διαδικασία με έκανε να σταματήσω να είμαι χαρούμενος. Γι αυτό ήταν θέμα χρόνου να σταματήσω να προπονούμαι και να ασχοληθώ με άλλα πράγματα.
Υπάρχουν φορές που να σκέφτηκες ότι θέλεις να επιστρέψεις ;
Κάποιες φορές θυμάμαι με νοσταλγία διάφορες στιγμές της διαδικασίας, όμως στην πραγματικότητα δεν μου έχει περάσει στιγμή απ’ το μυαλό να επιστρέψω στην προπόνηση και στους αγώνες.
Έχουμε ακούσει πολλές φορές αθλητές να μιλούν για έλλειψη στήριξης από την ελληνική πολιτεία, ποια είναι η γνώμη σου για αυτό ;
Σε μια γενικότερα τοξική κατάσταση και παρακμή είναι λογικό να την “πληρώνουν” οι περισσότεροι τομείς. Μέσα σε αυτό είναι και ο αθλητισμός. Δεν έχω καταλάβει εάν θέλουμε πραγματικά να έχουμε αθλητισμό και πρωταθλητισμό. Ίσως και να μη θέλουμε. Η μεγάλη εικόνα αυτό δείχνει.
Θεωρείς ότι στη χώρα οι δομές είναι κατάλληλες ή θα τις χαρακτήριζες κακώς συντηρημένες;
Οι δομές πέρα από κακώς συντηρημένες, είναι και λίγες. Επίσης νομίζω πως έχουν χάσει το σκοπό τους. Δεν υπάρχει όραμα.
Έχεις σκεφτεί να ασχοληθείς με τον αθλητισμό από το τομέα της προπονητικής;
Ναι , έχω αρχίσει να το κάνω ήδη καθώς είμαι στο δρόμο για το πτυχίο μου. Το γεγονός ότι προσπαθείς να κάνεις έναν άλλον άνθρωπο να βελτιώσει την επίδοση του και να μεγιστοποιήσει την απόδοση του είναι κάτι που έχει μεγάλο ενδιαφέρον.
Τέλος τι συμβουλή δίνεις σε ένα νέο που θέλει να ασχοληθεί με το πρωταθλητισμό;
Που να ξέρω! Δεν μπορώ να δώσω συμβουλή ούτε στον ίδιο μου τον εαυτό. Ίσως με πολύ ταπεινότητα θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω τα λόγια κάποιου ανθρώπου που θαυμάζω.
“Μην δουλέψετε ούτε μια στιγμή στη ζωή σας μα εργαστείτε σκληρά για αυτό που αγαπάτε”
About the Author
