H ηθική προς τους αθλητές αρχικά αλλά και προς το ίδιο επάγγελμα του αθλητικού συντάκτη αποτελούν δυο στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον Περικλή Στέλλα.
Το Athletic-Square είχε την ευκαιρία και την χαρά να τον φιλοξενήσει συνομιλώντας μαζί του για όλα τα θέματα που εφάπτονται της δημοσιογραφικής του και όχι μόνο πορείας αλλά του αθλητισμού γενικότερα. Δεν θα μπορούσε να μην αποτελεί τιμή η συζήτηση με έναν πολύπειρο δημοσιογράφο που εργάζεται έδω και 43 χρόνια κοσμώντας τον χώρο της αθλητικής δημοσιογραφίας.
Επίσης αξίζει να τονιστεί πως κατέχει και την ιδιότητα του συγγραφέα μυθιστορημάτων ασκώντας τα καθήκοντα του καθηγητή στο ΙΕΚ Ακμή ενώ για μικρό χρονικό διάστημα ασχολήθηκε και με την πολιτική. Μάλιστα πριν 6 μήνες ξεκίνησε και το δικό του κανάλι στο YouTube με όνομα «Emigres by Periklis Stellas». Φυσικά για όλα αυτά συζητήσαμε σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη.
-Η στροφή σας προς το επάγγελμα του αθλητικού δημοσιογράφου στηρίχτηκε στην επιθυμία να γίνεται αθλητής ή υπάρχει άλλος λόγος;
«Αθλητής ήμουν, έπαιζα ποδόσφαιρο αλλά δεν ήταν αυτός ο λόγος. Όπως όλους της γενιάς μου έτσι και εγώ από μικρό παιδί μαγεύτηκα από τον κορυφαίο όλων τον Γιάννη Διακογιάννη»
-Ποιο άθλημα σας συγκίνησε περισσότερο και γιατί;
«Το ποδόσφαιρο. Στις αλάνες πιτσιρίκια, όταν ήμασταν δεν υπήρχαν γήπεδα μπάσκετ ή τένις ή κολυμβητήρια. Μόνο αλάνες. Μόνο ποδόσφαιρο μπορούσες να παίξεις. Αλλά έτσι κι αλλιώς είναι ο βασιλιάς των σπορ. Το αγάπησα παράφορα και το λάτρεψα, όταν πέτυχα σε επαγγελματικό επίπεδο να περιγράφω αγώνες για το Τσάμπιονς Λιγκ στα μεγαλύτερα γήπεδα της Ευρώπης. Σε απόσταση αναπνοής από την λατρεία πάντα το μπάσκετ»
– Eίστε 43 χρόνια στον χώρο της αθλητικής δημοσιογραφίας σχεδόν μίση ζωή θα λέγαμε, τι θα κρατούσατε και τι αφήνατε στην άκρη σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα;
«Αφήνω και άφησα στην άκρη την απόπειρα δολοφονίας εναντίον μου τον Σεπτέμβριο του 2005. Ήρθα αντιμέτωπος με τον θάνατο. Επέζησα από θαύμα»
.-Στην δημοσιογραφική σας καριέρα ποιους αθλητές θα βάζατε στην λίστα με τους αγαπημένους σας είτε από άποψη προσωπικότητας είτε λόγω αγωνιστικής εικόνας από την Ελλάδα και το εξωτερικό;
«Πρώτος στην λίστα πάντα ο Τάκης Οικονομόπουλος. Ο κατά τεκμήριο κορυφαίος Έλληνας τερματοφύλακας όλων των εποχών, ήταν το πρότυπό μου, ήθελα να του μοιάσω και φυσικά ο Νίκος Χρηστίδης. Οι δυο τους ήταν και θα είναι οι κορυφαίοι. Είχα την ευλογία να ζήσω όλες τις μεγάλες στιγμές τους και συνδέθηκα με στενή φιλία μαζί τους.
Ο Νίκος Γκάλης, ο Γιώργος Κούδας, ο Βασίλης Χατζηπαναγής, ο Μπάνε Πρέλεβιτς, ο Παναγιώτης Φασούλας, ο Ντίνος Κούης, ο Σάββας Κωφίδης, ο Θοδωρής Ζαγοράκης. Από το εξωτερικό μακράν ο Πελέ, ο ασυζητητί κορυφαίος όλων των εποχών, ο Γιόχαν Κρόιφ. Συζήτησα και απέσπασα αποκλειστικές συνεντεύξεις από τον Ντιέγκο Μαραντόνα, τον Μισέλ Πλατινί, τον Ντανιέλ Μπατιστούτα, τον Μάικλ Όουεν, τον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον και τον κορυφαίο πολίστα όλων των εποχών Ισπανό Μανουέλ Εστιάρτε. Και βέβαια ξεχωρίζω τον Κριστιάνο Ρονάλντο»
-Πόσο έχει αλλάξει η αθλητική δημοσιογραφία από την δεκαετία του ’80 μέχρι τώρα τόσο απο άποψη τεχνολογίας όσο και απο τον τρόπο, με τον οποίο αντιμετωπίζονται οι ίδιοι οι αθλητικοί δημοσιογράφοι;
«Άλλος εντελώς διαφορετικός κόσμος. Τώρα δεν διαβάζεις ελληνικά, δεν βλέπεις ηθική, δεν βλέπεις αξιοπρέπεια. Οι διαφορές τεράστιες. Διανύουμε σήμερα περίοδο άθλιας οπαδικής δημοσιογραφίας που αγγίζει και ξεπερνάει την δημοσιογραφική αλητεία. Από άποψη τεχνολογίας είναι κάτι το συγκλονιστικό. Πραγματική επανάσταση που βοηθάει σε πολύ μεγάλο βαθμό τα media, αλλά συγχρόνως μπορεί να αποδειχθεί και καταστροφικό εάν χρησιμοποιήσει ο δημοσιογράφος με λάθος τρόπος την τεχνολογία και τα social media»
-Η αντικειμενικότητα είναι εφικτή δεδομένου του τοξικού κλίματος στον αθλητισμό γενικότερα;
«Φυσικά και είναι εφικτή. Και όχι απλά εφικτή αλλά επιβάλλεται να είναι αντικειμενική. Αλλά αυτό ή το έχεις ή δεν το έχεις. Υπάρχει ένας άγραφος νόμος στην δημοσιογραφία, που λέει ότι όποιος φοβάται, πέφτει και κοιμάται. Διάλεξε»
.-Πως καταφέρνετε να το εξισορροπείτε;
«Μα, είναι τόσο απλό. Εάν γράφεις την αλήθεια με όποιο κόστος δεν χρειάζεται να ισορροπήσεις τίποτα. Ισορροπεί από μόνο του. Την ισορροπία τους χάνουν εκείνοι που δεν τους αρέσει η αλήθεια»
-H συγγραφή βιβλίων πως προέκυψε και πιο συγκεκριμένα ενός μυθιστορήματος και τελευταίου σας βιβλίου του «Lisbeth, o Θεός έχει ορκιστεί;
«Το πρώτο μου βιβλίο ήταν η βιογραφία του Νίκου Γκάλη. Αυτό δεν το επιδίωξα. Μου το ζήτησαν και ήταν μέγιστη τιμή για μένα. Το δεύτερο, με τίτλο «Θαμμένες στιγμές» αφορά στιγμές που έχω ζήσει με κορυφαίους του παγκοσμίου αθλητισμού και δεν είχαν δει ποτέ το φως της δημοσιότητας. Με τον Παναγιώτη Γιαννάκη, τον Νίκο Γκάλη, τον Μπάνε Πρέλεβιτς, τον Βασίλη Χατζηπαναγή, τον Γιώργο Κούδα, τον Άγγελο Αναστασιάδη, τον Αλκέτα Παναγούλια, τον Ντιέγκο Μαραντόνα, τον Γκαμπριέλ Μπατιστούτα καθώς και τους Αλεξ Φέργκιουσον, Μάικλ Όουεν, Ντιντιέ Ντεσάν, Γιώργο Σκαρτάδο, Χοσέ Πικουλίν Ορτίθ, Γιάννη Ιωαννίδη αλλά και τον Μπέρντ Σούστερ, ο οποίος μου παραχώρησε την κορυφαία μου συνέντευξη.
Το μυθιστόρημα προέκυψε στην πιο δύσκολη περίοδο. Σε μία περίοδο που για πρώτη φορά στην ζωή μου έμεινα άνεργος μετά το κλείσιμο του Mega Channel και της εφημερίδας Goal. Πρόκειται για μία συγκλονιστική πραγματική ιστορία που την έζησα ως δημοσιογράφος αρχές δεκαετίας του 1990. Αυτή την ιστορία δεν μπορούσε να την σκεφθεί ούτε και ο καλύτερος σεναριογράφος κινηματογραφικής ταινίας. Και έλεγα πάντα στον εαυτό μου ότι κάποια στιγμή, ο κόσμος να χαλάσει αυτή την ιστορία πρέπει να την αποκαλύψω και να την γράψω. Αλλά δεν είχα φανταστεί ότι θα την γράψω ως μυθιστόρημα. Η επιτυχία και στα τρία βιβλία ήταν πολύ μεγάλη και τώρα ετοιμάζω άλλα δυο. Το δεύτερο μυθιστόρημα είναι και αυτό πραγματική ιστορία, ενώ το άλλο είναι η βιογραφία ενός σταρ του ποδοσφαίρου που μου έκανε την τιμή και μου το ζήτησε»
-Η έννοια του μυθιστορήματος θα μπορούσε να ταιριάξει με το αθλητικό στοιχείο από την στιγμή που κάθε αθλητής έχει την δική του ιστορία να αφηγηθεί και έχετε αποτυπώσει κάποιες από αυτές στο βιβλίο σας «Θαμμένες στιγμές»
«Φυσικά και μπορεί να ταιριάξει. Ο κάθε αθλητής έχει την δική του ιστορία, αλλά του καθενός ιστορία δεν μπορεί να γίνει μυθιστόρημα»
-Θα σας φανεί κλισέ αλλά τι θα συμβουλεύατε τα νεαρότερα παιδιά που θέλουν να ακολουθήσουν το συγκεκριμένο επάγγελμα από την στιγμή που το αγαπούν και θέλουν να κάνουν σωστά την δουλεία τους;
«Αυτό που με συμβούλεψε και μένα ο κορυφαίος αυτός δημοσιογράφος Χρήστος Πασαλάρης. Πρέπει να είσαι: Αδίστακτος ερευνητής, αντικειμενικός αναλυτής, έντιμος δημόσιος κατήγορος, αδιάλλακτος εθνικός αγωνιστής, να μην φοβάσαι τον θάνατο, να μην λατρεύεις το χρήμα, ΔΙΟΤΙ τότε μόνο θα αισθάνεσαι λυτρωμένος. Να γράφεις ελεύθερα όποιο κι αν είναι το κόστος»
– Πριν από τρία χρόνια το 2019 κατεβήκατε ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στη Θεσσαλονίκη δείχνοντας κοινωνικά-πολιτικά ευαισθητοποιημένος. Πόσο σημαντικό είναι για τον αθλητικό δημοσιογράφο να διακατέχεται από το αίσθημα αυτό;
«Είναι σημαντικό να σε θέλουν για να βοηθήσεις την πόλη που μεγάλωσες και ζεις. Θα είμαι ειλικρινής. Δεν με ενδιαφέρει η πολιτική. Αποδέχθηκα την πρόσκληση, όχι μία, αλλά δύο φορές για δύο λόγους. Ο ένας είναι διότι είναι σπουδαίο να μπορείς να προσφέρεις στην πόλη σου και ο δεύτερος διότι μου έδωσαν ένα όραμα. Να φτιάξουμε από την αρχή σε ευρωπαϊκό επίπεδο τα μέσα ενημέρωσης του δήμου. Εάν ήμουν καλά επαγγελματικά δεν υπήρχε περίπτωση να ασχοληθώ. Αλλά έτσι κι αλλιώς ήταν μία εμπειρία. Μία εμπειρία που με στενοχώρησε, με απογοήτευσε και με αηδίασε. Δεν την αντέχω την υποκρισία και το ψέμα, Τους δήθεν».
About the Author
