Ένα σύνολο χωρίς αρχή, μέση και τέλος, μία ομάδα με σοβαρές παθογένειες, ένας προπονητής που προσπαθεί να βρει τους μηχανισμούς μερικών ασύνδετων παικτών, μία ομάδα που δεν θυμίζει σε καμία περίπτωση εκείνη που κατέκτησε το Τσάμπιονς Λιγκ, δύο χρόνια πριν. Η "νέα" Τσέλσι του Τοντ Μποέλι και του Πότερ μοιάζει προς το παρόν με ένα συνονθύλευμα που φοράει μπλε και δεν μπορεί να γίνει ανταγωνιστική κόντρα σε μεγάλες ομάδες. Χωρίς καμία αμφιβολία, η ομάδα θέλει απίστευτη δουλειά, μεταγραφές τον Γενάρη και την εύρεση μίας ταυτότητας.
H Ευθύνη της διοίκησης
Όλα ξεκινάνε από την διοίκηση. Η φυγή του Αμπράμοβιτς από την Πρέμιερ Λιγκ με το -πρόσχημα- της εμπλοκής του στο καθεστώς Πούτιν, έφερε τον Τοντ Μποέλι στο τιμόνι του συλλόγου. Ο Αμερικανός επιχειρηματίας σε αντίθεση με τον Ρώσο προκάτοχό του, δεν είχε καμία σχέση με το άθλημα, τονίζοντας μάλιστα αρκετές φορές πως θα ήταν καλύτερα να μετατραπεί σε ένα αμερικανικό τύπου σπορ. Εκείνος σε μία από τις πρώτες του αποφάσεις, ήταν να διώξει τον Τούχελ από τον πάγκο της ομάδας, έχοντας χάσει ο Γερμανός τα αποδυτήρια αλλά… μη δίνοντας του χρόνο και εμπιστοσύνη να γυρίσει την κατάσταση. Παράλληλα το προπονητικό κέντρο της Τσέλσι είχε μετατραπεί σε ένα απέραντο κέντρο διερχομένων, αφού μαζεύτηκαν αρκετοί παίκτες που ουσιαστικά δεν ήξερες εάν θα χρησιμοποιηθούν ή όχι. Έτσι το καλοκαίρι οι μπλε θέλησαν να φτιάξουν μία ομάδα του προέδρου με τα "θέλω " του προπονητή να μένουν στον πάγο. Το μοναδικό ίσως που πραγματοποιήθηκε ήταν η έλευση του Ομπαμεγιάνγκ, που βέβαια δεν χρησιμοποιήθηκε από τον Τούχελ, οπότε ποτέ δεν είδαμε πως θα τον έβαζε στην ομάδα.
Μετά την απομάκρυνση του Γερμανού ήταν λογικό ο επόμενος που θα έρθει να έχει τεράστιο φορτίο να διαχειριστεί. Όταν έχεις τόσους τραυματισμούς (κάποτε πρέπει να μιλήσουμε και για το medical stuff της Τσέλσι) να διαχειριστεί, αποδυτήρια σπασμένα και αρκετή πίεση τότε… είναι λογικό από την πρώτη ημέρα να μην τα καταφέρνεις.
Το κεφάλαιο Πότερ
Και έτσι πάμε στο κεφάλαιο του Πότερ. Ήρθε από μία ομάδα ξεκάθαρα δική του να διαχειριστεί μία ομάδα… άλλου. Είναι δύσκολο να πραγματοποιήσεις μία τέτοια αποστολή. Απουσίες πολλές, νέα πρόσωπα και πειραματισμούς ώστε να βγει ένα αποτέλεσμα. Αυτό… δεν βγήκε ακόμα. Τα ζητούμενα σε καμία περίπτωση δεν έχουν καλυφθεί καθώς αντί για πρωταθλητισμό η ομάδα παραπαίει στην Πρέμιερ Λιγκ ούσα 8η με τρεις σερί ήττες ενώ ταυτόχρονα δεν έχει κερδίσει ντέρμπι. Το μόνο θετικό στην όλη πορεία του ήταν η πρωτιά στο Τσάμπιονς Λιγκ, γυρίζοντας την κατάσταση σε αυτή τη περίπτωση. Στα εγχώρια όμως προς το παρόν η ομάδα παίρνει κακό βαθμό και ο ίδιος ευθύνεται κυρίως για χαμένους βαθμούς σε παιχνίδια όπως αυτό με την Μπράιτον όπου απέναντι σε ένα σύνολο που είχε φτιάξει αυτός, διασύρθηκε.
Φυσικά θα ήταν άδικο να τον κατηγορήσουμε για όλα τα δεινά του κλαμπ. Προσπαθεί να βρει μέσα στο χάος, λίγη λογική, η ομάδα να παίξει επιτέλους ποδόσφαιρο και να αρχίσει να παίρνει παιχνίδια. Η διακοπή για το Μουντιάλ θα του δώσει χρόνο και ηρεμία. Θα μπορέσει μέσα σε ενάμισι μήνα να φτιάξει σταδιακά ένα νέο πλάνο, περισσότερο ανανεωμένο. Αυτό ίσως βοηθήσει την ομάδα που σίγουρα θα παρουσιαστεί με άλλον αέρα από τη νέα χρονιά.
Το όλο ζουμί του άρθρου είναι πως η νέα διοίκηση άρχισε με αρνητικό πρόσημο. Φαίνεται πως σε καμία περίπτωση δεν… μπορεί να απορροφήσει την πίεση ενός τέτοιου συλλόγου και προς το παρόν ο Μποέλι λειτουργεί αποκλειστικά με βάση το συμφέρον του, λες και διοικεί επιχειρηματικό όμιλο. Έχει κάνει προς το παρόν την Τσέλσι από ομάδα μοντέλο σε… καταλάβετε και εάν θέλει να αλλάξει την κατάσταση πρέπει να αφήσει τους ανθρώπους που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο να ασχοληθούν με την ομάδα. Αλλιώς το καράβι θα συνεχίσει να βουλιάζει…