Ο Χρήστος Φρατζεσκάκης γεννήθηκε στις 26 Απριλίου 2000 στα Χανιά,σήμερα είναι 22 χρονών και παρά το νεαρό της ηλικίας του έχει αποδείξει ότι είναι ένας αθλητής με τρομερό ταλέντο, έχοντας καταφέρει να εκπροσωπήσει την χώρα μας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο το 2021. Έχει προσωπικό ρεκόρ στα 78.20. Ο ίδιος μιλά σήμερα αποκλειστικά στο Athletic square και τον Λευτέρη Τσαχουρίδη.
Πες μας λίγα λόγια για εσένα και πως ξεκίνησε η ενασχόληση σου με το άθλημα αυτό ;
Σφυροβολία ξεκίνησα στα 12 μου, όταν είχα πάει για σχολικούς αγώνες δημοτικών σχολείων, αγωνιζόμουν στο μπαλάκι και από εκεί που περίμενα στην σειρά να αγωνιστώ με διάλεξε ο προπονητής μου και μου είπε να πάω το ίδιο απόγευμα να δοκιμάσω.
Θεωρείς ότι το άθλημα της σφυροβολίας είναι αρκετά διαδεδομένο στη χώρα μας και αν όχι που οφείλεται αυτό;
Η σφυροβολία στην Ελλάδα δεν είναι καθόλου διαδεδομένη, ακόμα πολλοί την μπερδεύουν με την σφαιροβολία. Πιστεύω ότι ο κύριος λόγος είναι ότι στους περισσότερους αγώνες η σφυροβολία γίνεται σε κάποιο βοηθητικό γήπεδο με αποτέλεσμα να μην έχουμε το ίδιο κοινό με τα υπόλοιπα αγωνίσματα.
Στις μέρες μας παρατηρείται αρκετά έντονα το φαινόμενο πολλοί αθλητές να προβαίνουν στην χρήση απαγορευμένων ουσιών με στόχο την μέγιστη δυνατή τους απόδοση. Ποιοι είναι οι λόγοι κατά την γνώμη σου που αργά αλλά σταθερά χάνονται αξίες όπως αυτή του ευ αγωνίζεσθαι;
Ορισμένοι αθλητές μπορεί να αισθάνονται έντονη πίεση να επιτύχουν στο αθλητικό τους πεδίο, είτε αυτό είναι η κατάκτηση μεταλλίων σε διεθνείς αγώνες, είτε η επίτευξη οικονομικών ανταμοιβών, ευτυχώς γίνονται παρά πολλοί έλεγχοι στις μέρες μας και μπορώ να πω ότι ο στίβος είναι λίγο πιο “καθαρός” σε σχέση με παλιότερα.
Θεωρείς ότι ο αθλητισμός έχει καταστεί ένα επάγγελμα που αποσκοπεί στην μεγιστοποίηση των κερδών του εκάστοτε αθλητή ;
Όποιος κάνει πρωταθλητισμό καθαρά για να βγάλει χρήματα δεν θα τα καταφέρει, πρέπει να το αγαπάς αυτό που κάνεις, δεν γίνεται να κάνεις 4 ώρες προπόνηση την μέρα αν δεν έχεις πάθος για το άθλημα .
Ποιες είναι οι σχέσεις με τον έτερο εν ενεργεία αθλητή της σφυροβολίας Μιχάλη Αναστασάκη;
Με τον Μιχάλη είμαστε πολύ καλοί φίλοι, έχουμε έναν υγιή ανταγωνισμό που ωφελεί και τους δυο νομίζω. Το 2019 έριξα μια μεγάλη βολή (76.67) στο βαλκανικό ανδρών που ούτε εγώ ο ίδιος δεν περίμενα. Ήμουν τόσο ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα που έλεγα ότι και για τα επόμενα 2 χρόνια να μην ρίξω παραπάνω δεν θα με πείραζε.
Στον τελικό του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος το 2020 πέτυχες μια βολή στα 78,20 βελτιώνοντας το ατομικό σου ρεκόρ. Ποια ήταν τα συναισθήματά σου μετά από αυτό ;
Το 2022 ήταν μια τέλεια σεζόν πέτυχα κάθε στόχο που είχα βάλει, το 78.20 στην τελευταία βολή στον τελευταίο αγώνα της σεζόν ήταν το κερασάκι στην τούρτα
Πόσο κοντά θεωρείς ότι είσαι σε μια βολή που θα φτάνει η και θα ξεπερνάει τα 80 μέτρα ;
Δεν είμαι πολύ μακριά αλλά δεν μπορώ να πω ότι είμαι και κοντά, δεν βιάζομαι να ρίξω 80 αλλά νομίζω ότι το σώμα μου αν όχι αυτή, την επόμενη σεζόν θα είναι έτοιμο για τέτοιες βολές
Πιστεύεις ότι θα μπορούσες να φτάσεις κάποια στιγμή στην κατάρριψη ενός πανελλήνιου ρεκόρ που αυτή τη στιγμή ανήκει στον Αλέξανδρο Παπαδημητρίου με 80.45;
Δεν έχω βάλει συγκεκριμένα το πανελλήνιο ρεκόρ σαν στόχο, αλλά ναι οι στόχοι του μέλλοντος που έχω θέσει είναι πάνω από το ρεκόρ αυτό
Γνωρίζουμε όλοι ότι για να επέλθει η βελτίωση ενός αθλητή σε ατομικό επίπεδο καθίσταται απαραίτητη η σκληρή και πολύωρη προπόνηση γεγονός που του στερεί πολλές φορές στους αθλητές ιδιωτικές στιγμές με αγαπημένα τους πρόσωπα. Έχεις αισθανθεί ποτέ το συναίσθημα ότι η σκληρή προπόνηση δεν σου επιτρέπει να περάσεις το χρόνο που θα ήθελες με αγαπημένα σου πρόσωπα;Αν ναι πως το αντιμετώπισες;
Είναι όλα θέμα προτεραιοτήτων, εγώ γενικά δεν μπορώ να πω ότι έχω στερηθεί πολλά πάντα θα βρω χρόνο για όλα
Ποιες ήταν οι εμπειρίες που αποκόμισες από την συμμετοχή σου στους Ολυμπιακούς αγώνες του Τόκιο;
Οι Ολυμπιακοί αγώνες εν μέσω κορονοϊού δεν θύμιζαν Ολυμπιακούς αγώνες δυστυχώς, ελπίζω να ζήσω την εμπειρία όπως θα έπρεπε να είναι του χρόνου στο Παρίσι
Περιέγραψε μας μια αστεία στιγμή που έζησες στο Τόκιο. Ποιοι είναι οι στόχοι που θέτεις ενόψει των επερχόμενων Ολυμπιακών του Παρισιού;Πόσο σημαντική είναι για εσένα η κατάκτηση ενός ολυμπιακού μεταλλίου ;
Τρώγαμε γαρίδες για πρωινό!Του χρόνου στο Παρίσι θέλω να απολαύσω τΟν αγώνα μπροστά σε ένα στάδιο γεμάτο κόσμο (που δεν είχε στο Τόκιο) δεν πιέζω τον εαυτό μου με κάποιον στόχο συγκεκριμένο, θα προσπαθήσω για το καλύτερο
Θεωρείς ότι οι εγκαταστάσεις στην χώρα μας είναι ικανές να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των αθλητών;
Όχι, καθόλου, υπάρχουν πολλοί ελπιδοφόροι νέοι αθλητές και οι εγκαταστάσεις όχι απλά δεν είναι ικανές, δεν υπάρχουν καν. Για παράδειγμα εγώ, ο μόνος λόγος που μπορώ και κάνω προπόνηση στα Χανιά ακόμα είναι ο κύριος Μανώλης Θωμαδάκης, ένας φίλος του προπονητή μου που με δίκη του πρωτοβουλία μας παραχώρησε για μερικά χρόνια ένα χωράφι του στο οποίο γίνεται η προπόνηση μας από το 2019
Θεωρείς ότι λαμβάνεται την απαραίτητη στήριξη από την ελληνική πολιτεία; Αν όχι τι θα μπορούσε να γίνει για να αλλάξει αυτό ;
Πρέπει να φτάσεις σε πολύ υψηλό επίπεδο για να λάβεις στήριξη από την πολιτεία που και αυτή δεν θα είναι αρκετή. Χρειαζόμαστε τους χορηγούς. Εγώ είμαι τυχερός, έχω την Stoiximan και την Εθνική τράπεζα να με στηρίζουν ώστε να μπορώ να προπονούμε χωρίς άγχος. Επίσης μεγάλη βοήθεια μου παρέχει ο φυσιοθεραπευτής μου, το (Physioplus) στα Χανιά και το μαγειρείο (Κουζίνα επε) που με βοηθάει με την διαστροφή μου. Τέλος τα εκπαιδευτήρια ΙΕΚ δέλτα με τις σπουδές μου.