Μιας και η σεζόν ολοκληρώθηκε, μπορούμε πλέον με μεγάλη ευκολία να δούμε ποιοί Έλληνες του εξωτερικού ξεχώρισαν. Προσπαθήσαμε να βρούμε παίκτες που δεν βρίσκονται στην Εθνική ή που δεν έχουν πολύ χρόνο σε αυτήν. Όλοι κάποια στιγμή ίσως βρεθούν να φοράνε το εθνόσημο στο στήθος. Παρόλα αυτά όλοι τους έκαναν καταπληκτική χρόνια.

Μανώλης Σάλιακας (Στ. Πάουλι)

Ένα από τα καλύτερα δεξιά μπακ της περασμένης σεζόν στη Β Εθνική Γερμανίας. Αγωνίστηκε 33 φορές και πάντα ήταν βασικός, ενώ ο μοναδικός αγώνας που έλειψε ήταν επειδή μάζεψε κάρτες.

Ήταν από τους πιο σταθερούς παίκτες της ομάδας. Έφτασαν πολύ κοντά να μπουν στην τριάδα που οδηγεί σε θέσεις ανόδου, όμως λόγω εμπειρίας παραπάνω κάποιες ομάδες τους άφησαν από κάτω. Καθόλου απίθανο την νέα σεζόν να μην βρίσκεται στην ίδια ομάδα.

Οι 4 ασίστ και τα 4 γκολ του, δείχνουν ότι μπορεί να βοηθήσει και επιθετικά. Πολλές ομάδες στην Γερμανία αγωνίζονται με τόσο επιθετικά μπακ, οπότε μια θέση σε ρόστερ ομάδας πρώτης κατηγορίας δεν είναι καθόλου απίθανη.

Γιάννης Παπανικολάου – Στρατός Σβάρνας (Ρακόφ)

Οι δύο διεθνείς μπαίνουν μαζί, λόγω της εξαιρετικής σεζόν που έκαναν ως συμπαίκτες. Κατάφεραν να κατακτήσουν το πρωτάθλημα της Πολωνίας, με μια ομάδα όπου τα προηγούμενα χρόνια αγωνιζόταν στις χαμηλές κατηγορίες της χώρας.

Η Πολωνία είναι μια χώρα που έχουμε δει πολλούς Έλληνες τα τελευταία χρόνια να αγωνίζονται εκεί. Ο Παπανικολάου ήταν από τους βασικούς της ομάδας. Αγωνίστηκε 31 φορές και παρότι πέτυχε μόλις ένα γκολ και καμιά ασίστ, έκανε μια καταπληκτική χρόνια. Ήταν από τους καλύτερους παίκτες στη μεσαία γραμμή. Έπαιζε καθοριστικό ρόλο για να φέρει την μπάλα από την άμυνα στην επίθεση.

Από την άλλη ο Σβάρνας ήταν εκεί οπότε χρειάστηκε για την ομάδα. Πολύ σταθερός και με 29 εμφανίσεις ήταν ο βασικός πυλώνας της ομάδας. Ποτέ δεν ήρθε από τον πάγκο και πάντα ήταν βασικός. Ήταν η πρώτη σεζόν του που ήταν βασικός σε μια ομάδα, και ήταν καθοριστικός.

Αντώνης Παπαδόπουλος (Ντόρτμουντ 2)

Μπορεί να αγωνίστηκε κυρίως στην Β ομάδα της Ντόρτμουντ, αλλά μας έχει εκπλήξει με το ταλέντο του. Παρότι αγωνίζεται ως κεντρικός αμυντικός, μπορεί με την ίδια ευκολία να παίξει και στο κέντρο.

Έχει την τύχη να βρίσκεται σε μια ομάδα που στηρίζεται στους νέους. Ο 23χρονος έπαιξε μόλις μία φορά στην πρώτη ομάδα, όμως έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη του προπονητή του και πολλές φορές ήταν στην αποστολή.

Στην Γ Εθνική ήταν από τους καλύτερους αμυντικούς. Πολύ σταθερός και με πολύ καλό τάκλιν. Ένα αρνητικό του είναι ότι δέχτηκε πολλές κάρτες την σεζόν που μας πέρασε, όμως ήταν εξαιρετικός στα αμυντικά του καθήκοντα.

Δημήτρης Γούτας – Χάρης Χαρίσης (Σίβασπορ)

Άλλη μια περίπτωση που δύο Έλληνες ήταν συμπαίκτης στο εξωτερικό. Και οι δύο έκαναν μια πολύ καλή σεζον μαζί οπότε δεν γίνεται να μην πάνε πακέτο.

Ο πρώτος προφανώς δεν έφτασε τα στάνταρ της περσινής καταπληκτικής σεζόν, όμως για άλλη μια φορά έκανε μια εντυπωσιακή χρόνια στην Τουρκία. Αγωνίστηκε 31 φορές και ήταν ο βασικός κορμός της άμυνας της ομάδας. Δεν ήταν πολύ σταθερός, όμως στους περισσότερους αγώνες ήταν πάντα εκεί για να βοηθήσει την ομάδα.

Από την άλλη, ο Χαρίσης είχε ένα θέμα τραυματισμού στα μισά της χρονιάς όμως γύρισε δυνατότερος. Ξεκίνησε με πολύ μέτριες εμφανίσεις στο πρωτάθλημα, ενώ στην Ευρώπη ήταν από τους καλύτερους της ομάδας. Με την αλλαγή του χρόνου όμως ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς για την ομάδα του. Αγωνίστηκε 26 φορές και ήταν από τους καλύτερους στη μεσαία γραμμή.