Euroleague : Εκπλήξεις και απογοητεύσεις της σεζόν. Μέρος 2ο.

Η κανονική περίοδος της Euroleague είναι πλέον πίσω μας. Είδαμε 34 συναρπαστικές μονομαχίες με μεγάλα παιχνίδια και θέσεις για την τελική οκτάδα να κρίνονται μέχρι και την τελευταία αγωνιστική. Ομάδες που μας εντυπωσίασαν και μας απογοήτευσαν και παίκτες που μας άφησαν θετική ή αρνητική εντύπωση. Πλέον αναμένουμε τα playoffs και τους συναρπαστικούς αγώνες που έρχονται αλλά και τις μεγάλες μάχες από τα ζευγάρια που έχουν δημιουργηθεί. 

Σήμερα θα κάνουμε ένα δεύτερο μέρος με τις φετινές εκπλήξεις και απογοητεύσεις της σεζόν. Όποιος θέλει μπορεί να ανατρέξει στο πρώτο άρθρο που είχαμε αναφερθεί στο ίδιο θέμα στην μέση της χρονιάς. Τώρα θα αναφέρουμε πιο ολοκληρωμένα τις ομάδες αλλά και τους παίκτες που είτε μας άφησαν θετικό στίγμα, είτε αρνητικό.

Εκπλήξεις

Μακάμπι Τελ Αβίβ

Η ομάδα του Ισραήλ έκλεισε την χρονιά ιδανικά και μπορούμε να πούμε πως ήταν μια από τις θετικές εκπλήξεις της σεζόν δεδομένου το πώς εξελίχθηκε η πορεία της. Η Μακάμπι από την αρχή είχε καταφέρει να δημιουργήσει μια ισχυρή έδρα που δύσκολα περνούσες από εκεί και αυτό ήταν κάτι που διατήρησε καθ’ όλη την διάρκεια της σεζόν. Έκλεισε την χρονιά με το καλύτερο ρεκόρ εντός έδρας κάνοντας μονάχα 2 ήττες και μετρώντας 15 νίκες. Εκτός έδρας δυσκολεύτηκε πολύ είναι η αλήθεια και κυρίως στο ξεκίνημα της χρονιάς αλλά και στα μέσα, στα εκτός έδρας ματς έχει πρόβλημα. Παρουσίαζε άλλο σύνολο και ήταν σαν να βλέπεις διαφορετικές ομάδες σε σχέση με τους εντός έδρας αγώνες της. 

Μετά και την επιστροφή από το break των Χριστουγέννων η ομάδα του Όντεν Κάτας βρήκε την χημεία και την δυναμική που χρειάζονταν. Μπάλντουιν και Μπράουν έγιναν οι πιο σημαντικοί παίκτες της ομάδας και αυτοί που σε πολλά ματς με τις εμφανίσεις τους κλείδωναν τους αγώνες. Μαζί και με άλλους παίκτες, δημιούργησαν ένα φοβερό σύνολο και έτσι κατάφεραν να τερματίσουν στην 5η θέση από εκεί που κάπου στα μέσα της χρονιάς ήταν στα χαμηλά. Με την Μονακό αντίπαλο τώρα στα playoffs αναμένονται μεγάλες μάχες.

Ποιο αναλυτικά μπορείτε να διαβάσετε για την σεζόν της Μακάμπι στην ανάλυση εδώ.

Παρτιζάν + Ντάντε Έξουμ

Για την ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς τα γράψαμε και πριν λίγες εβδομάδες πιο αναλυτικά στο σχετικό τους άρθρο, αλλά τους αξίζει μια αναφορά και εδώ.

Οι Σέρβοι πέρασαν ένα διάστημα στα πολύ χαμηλά της βαθμολογίας μέχρι και στην προτελευταία θέση πέρασαν κάποια στιγμή. Κατάφεραν όμως με μια εξαιρετική δεύτερη περίοδο στην σεζόν με πρωταγωνιστές τους Έξουμ, Πάντερ, Λεσόρ και Νανάλι να βρουν την φόρμα τους και πάτησαν το γκάζι. Με τον Ζέλικο να κάνει πάλι μαγικά και να δημιουργεί ένα πολύ δυνατό σύνολο με πολύ καλή επίθεση και καλή αμυντική γραμμή κατάφεραν να τερματίσουν στην 6η θέση και να δώσουν την μάχη τους για το Final 4 με την Ρεάλ Μαδρίτης.

Αξίζει να γίνει και μια ειδική αναφορά στον Ντάντε Έξουμ που πέρσι τον είδαμε πρώτη φορά στην διοργάνωση με τα χρώματα της Μπαρτσελόνα. Ένας παίκτης που ήταν πολύ μονοδιάστατος με καλή άμυνα και χωρίς κάποιο άλλο χαρακτηριστικό. Ο Ζέλικο κατάφερε να τον κάνει ένα εξαιρετικό playmaker με έφεση στο σκοράρισμα, καλός στο κομμάτι των ασίστ, ενώ, έχει παραμείνει ένας εξαιρετικός αμυντικός και από τους καλύτερους αμυντικούς στην περιφέρεια. Σε πολλά ματς ήταν ο πρώτος σκόρερ και το πρώτο βιολί της ομάδας. Έκανε το level up ο Αυστραλός και έχει γίνει ένα από τα πιο δυναμικά playmaker της διοργάνωσης. Με την επόμενη σεζόν να τον περιμένουμε ακόμα καλύτερο.

Ζαλγκίρις Κάουνας + Ιγκνάς Μπραζντέικις

Η Ζαλγκίρις ξεκίνησε την χρονιά με ένα ρόστερ που δεν έδειχνε ανταγωνιστικό. Με τον Καζίς Μακσβίτις όμως κατάφερε να κάνει ένα πολύ δυναμικό σύνολο που μάχεται σε κάθε ματς και παλεύει μέχρι τέλους, με πολλούς και διαφορετικούς πρωταγωνιστές κάθε φορά. Παρότι είχε ένα στραβοπάτημα στα μέσα της σεζόν όταν ο Κίναν Έβανς, ο μέχρι τότε καλύτερος παίκτης της ομάδας, έπαθε ρήξη αχιλλείου τένοντα και έμεινε εκτός για το υπόλοιπο της χρονιάς. Βρήκε γρήγορα τον αντικαταστάτη του με τον Αϊζάια Τέιλορ να έρχεται από την Εφές ως αποτυχημένος. Ο Μακσβίτις κατάφερε να πάρει το 100% από τον γκαρντ και να τον κάνει κομβικό για την ομάδα. Όχι μόνο αυτόν βέβαια. Ο Ρόναλντ Σμίτς, Ο Έντγκαρ Ουλάνοβας, ο Λαιρούνας Μπίρουτις, ο Τόμας Ντίμσα και τέλος ο Ιγκνάς Μπραζντέικις να είναι κομβικοί. Ένα σύνολο που δεν έχει έναν σταρ που να είναι όλη η ομάδα χτισμένη γύρω του, χωρίς μεγάλα ονόματα κατάφεραν με ωραίο και μαχητικό μπάσκετ να πάρουν την 7η θέση στην τελευταία αγωνιστική και να μονομαχήσουν με την Μπαρτσελόνα τώρα στα playoffs για την είσοδο στο Final 4 που γίνεται στην έδρα τους. 

Φυσικά μεγάλο κομμάτι της ομάδας ήταν ο Ιγκνάς Μπραζντέικις, οποίος ήρθε από το NBA και τους Ορλάντο Μάτζικ χωρίς να είναι ιδιαίτερα γνωστός στην Ευρώπη. Έγινε ένας από τους πιο κομβικούς παίκτες στην ομάδα του και παρότι θέλει βελτίωση στο σουτ, ειδικά από το τρίποντο, είναι ένας από τους καλύτερους φόργουορντ της Euroleague.

Ντάριους Τόμσον

Ο Αμερικανός γκαρντ ήταν μια από τις θετικές εκπλήξεις της σεζόν στην Ευρωλίγκα. Ο γκαρντ που πέρσι αγωνίζονταν στην Λοκομοτίβ Κουμπάν ήρθε στα 27 του στην μεγαλύτερη διοργάνωση της Ευρώπης και γρήγορα έγινε ένα από τα καλύτερα playmaker της Euroleague. Κατάφερε να εγκλιματιστεί γρήγορα στον θεσμό και να γίνει βασικός πόλος για την ομάδα του, με 12,6 πόντους, 6,7 ασίστ, 3,2 ριμπάουντ, 1,7 κλεψίματα και μαζί 17,1 πόντους στο σύστημα αξιολόγησης, επίσης, έχοντας, ποσοστό 38,4% στα τρίποντα. Έγινε μαζί με τον Χάουαρντ ο παίκτης που οριακά έβαλε στα playoffs την Μπασκόνια. Ένα μεγάλο κακό διάστημα της ομάδας τους στέρησε την είσοδο στην postseason. Το όνομα του Τόμσον πρέπει να το σημειώσουμε γιατί θα μας απασχολήσει σίγουρα τα επόμενα χρόνια.

Απογοητεύσεις 

Αναντολού Εφές

Η πρωταθλήτρια Ευρώπης ήταν η μεγαλύτερη απογοήτευση της φετινής σεζόν. Δεν κατάφερε ποτέ να βρει σταθερότητα και χημεία και παρά τις παρά πολύ καλές μεταγραφές κυρίως αυτή του Γουίλ Κλάιμπερν, η ομάδα απέτυχε. Οι πολλοί τραυματισμοί άφησαν την ομάδα χωρίς κάποιον από τους βασικούς παίκτες της στο ξεκίνημα της χρονιάς. Η απουσία του Λάρκιν ήταν κομβική. Φαίνεται επίσης πως χάλασε η χημεία των σταρς της ομάδας και δεν κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα δυνατό σύνολο. Ο Εργκίν Αταμάν έχασε την ομάδα του, αφού σύμφωνα με φήμες υπήρξαν ρίξεις. Όλο αυτά αποτέλεσαν το βουνό προβλημάτων που δεν ξεπέρασαν ποτέ. Αυτό την έφερε την 11η θέση. Η ήττα από την Άλμπα Βερολίνου ήταν η τελειωτική σφαλιάρα. Έμειναν εκτός playoffs και έγινε η τρίτη ομάδα μετά τον Παναθηναϊκό που θα μείνει εκτός ενώ ήταν η πρωταθλήτρια Ευρώπης. 

Με τις φήμες περί αποχωρήσεις του Ατάμαν η ομάδα δείχνει πως ίσως του χρόνου μπει σε ένα σελίδα με αλλαγή προπονητή και ίσως κάποιων παικτών.

Αρμάνι Μιλάνο – Βίρτους Μπολόνια

Οι δύο Ιταλικές ομάδες απογοήτευσαν σε μεγάλο βαθμό φέτος. Η Αρμάνι Μιλάνο δεν ξεκίνησε καλά την χρονιά ήταν και άτυχη με πολλούς βασικούς της παίκτες να είναι εκτός για μεγάλο καιρό με τραυματισμούς. Πέρασε μεγάλο διάστημα στις τελευταίες θέσεις της βαθμολογίας και παρουσίαζε ένα κακό πρόσωπο και γενικά μια άσχημη εικόνα. Ο ερχομός του Σαμπάζ Νέιπιερ έφερε άνοδο στην ομάδα και την ξεκόλλησε από την τελευταία θέση της βαθμολογίας κάνοντας και ένα σερί 5 συνεχόμενων νικών, αλλά δεν ήταν αρκετό για να τους βάλει στην οκτάδα. Προσπάθησαν για το θαύμα αλλά δεν τα κατάφεραν και τελείωσαν στην 12η θέση. Αυτή η κακή σεζόν που έκανε φέτος η ομάδα του Μιλάνου φαίνεται πως ίσως κοστίσει και την δουλειά του Ετόρε Μεσίνα που φημολογείται πως θα αποχωρήσει το καλοκαίρι. Για μεγαλύτερη ανάλυση της σεζόν της ομάδας στο σχετικό άρθρο εδώ.

Από την άλλη η ομάδα της Μπολόνια ήρθε ως η πρωταθλήτρια του Eurocup και με ένα ρόστερ σχετικά καλό. Έκανε καλές κινήσεις έφερε τους Τζόρνταν Μίκι, Σάμι Οτζέλεγε, είχε τον Μίλος Τεόντοσιτς, τον Τορνίκε Σενγκέλια στην ομάδα και άλλους καλούς παίκτες. Μαζί στον πάγκο της κάθεται ο μάστερ με την Εθνική Ισπανίας Σέρτζιο Σκαριόλο. Όλο αυτό το σύνολο πέρασε και δεν ακούμπησε σχεδόν. Τελείωσε 14η ποτέ δεν δικαιολόγησε την όλη “φασαρία” γύρω από την ομάδα της και αν δεν συνεχίσει και του χρόνου στον θεσμό ίσως με μια wild card γρήγορα θα ξεχάσουμε και την συμμετοχή της στην φετινή σεζόν. Οι ίδιοι φαίνεται πως θέλουν να είναι και του χρόνου στην διοργάνωση και έχουν στα πλάνα να δημιουργήσουν νέο σύγχρονο γήπεδο για να συμμετέχουν ενεργά πλέον. Μένει να το δούμε.

Μπάγερν Μονάχου

Ναι οκ, οι Βαυαροί δεν είναι από μεγαθήρια της διοργάνωσης, αλλά με τον Αντρέα Τρινκιέρι στον πάγκο τα τελευταία χρόνια είχε δημιουργήσει μια καλή και πολύ ανταγωνιστική ομάδα. Με παίκτες “στοιχήματα” που πάντα κατάφερνε ο Ιταλός coach να πάρει το 100% και να την οδηγήσει δύο συνεχόμενες χρονιές στα playoffs. Φέτος από νωρίς έδειξε η ομάδα πως δεν μπορεί να φτάσει το ταβάνι των προηγούμενων χρόνων και έτσι τελείωσε 15η. Είχε κάποιες καλές στιγμές όπως πχ η νίκη από το -17 στην Κωνσταντινούπολη απέναντι στην Εφές, αλλά σε γενικές γραμμές εμφάνισε ένα μέτριο σύνολο και από του χρόνου θα αλλάξει και σελίδα με τον Τρινκιέρι να αποχωρεί όπως όλα δείχνουν. Με τις φήμες των τελευταίων ημερών να θέλουν τον Πάμπλο Λάσο να αναλαμβάνει της ομάδα του χρόνου. Πριν λίγες ημέρες δημοσίευμα από το εξωτερικό φαίνεται να αναφέρει πως ο Ισπανός προπονητής βρέθηκε στο Μόναχο για να συζητήσει με την ομάδα. Αν γίνει το “μπαμ” και να αναλάβει την ομάδα ο Πάμπλο Λάσο τότε η Μπάγερν μπορεί να γίνει ξανά μια υπολογίσιμη δύναμη.

Παναθηναϊκός

Για τους πράσινους τα είχαμε πει πάνω κάτω και στο άρθρο στην μέση της χρονιάς. Οπότε επειδή δεν άλλαξαν πολλά από τότε δεν χρειάζεται να αναφερθούμε ξανά εκτενώς. Ένα κακό δομημένο ρόστερ με πολλά προβλήματα, κακή επιλογή προπονητή στο πάγκο με τον Ντέγιαν Ράντονιτς να δείχνει κατώτερος των περιστάσεων, μια ομάδα που δεν έχει πλάνο επιθετικά, αλλά ούτε και αμυντικά, για ακόμη μια χρονιά τελείωσε στα χαμηλά της βαθμολογίας και άφησε μια κάκιστη εικόνα πίσω της. 

Πολλές αλλαγές αναμένονται και εκεί το καλοκαίρι, με το όνομα και του Πάμπλο Λάσο αλλά και του Εργκίν Αταμάν να ακούγονται έντονα, κυρίως του τελευταίου για να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της ομάδας. Σίγουρα θα δούμε ανοικοδόμηση του ρόστερ απο την αρχή. 

Ντάρουν Χίλιαρντ 

Σκεφτόμουν πολύ ποια μπορεί να είναι η μεταγραφή που δεν πέτυχε φέτος στην Ευρωλίγκα και αφού πέρασαν από το μυαλό μου ονόματα όπως του Μάριους Γκριγκόνις, του Όστιν Χόλινς, του Ισαάκ Μπόνγκα, του Κάσιους Γουίνστον και διάφορα άλλα, εν τέλει κατέληξα στον Ντάρουν Χίλιαρντ της Μακάμπι.

Ο Αμερικανός ήρθε από μια καλή σεζόν με την Μπάγερν Μονάχου που ήταν εξαιρετικά κομβικός την περσινή καλή σεζόν των Γερμανών, αλλά στον Τελ Αβίβ τα βρήκε σκούρα. Σε μια ομάδα με πολλούς Αμερικανούς δεν βρήκε χώρο και για μεγάλο χρονικό διάστημα ήταν και εκτός ροτέισον της ομάδας ή έπαιρνε ελάχιστο χρόνο συμμετοχής. Έμεινε και λίγο καιρό εκτός με τραυματισμό και δεν τον βοήθησε να προσαρμοστεί εύκολα. Γενικά υπήρξε και στα μέσα της χρονιάς σκέψη για αποδέσμευση του παίκτη από την ομάδα. Συνεχίζει στο ρόστερ ο Αμερικανός γκαρντ και έχει καταφέρει να μπει στο ροτέισον κάνοντας και μια πολύ καλή εμφάνιση απέναντι στην Ρεάλ Μαδρίτης την τελευταία αγωνιστική για να δώσει την νίκη και συνάμα να κλειδώσει την 5η θέση η Μακάμπι. Δεν έχει πραγματοποιήσει μια καλή σεζόν ο Χίλιαρντ, μένει να δούμε τι θα κάνει στα playoffs και αν και εκεί κάνει μέτριες εμφανίσεις ίσως το καλοκαίρι αλλάξει χώρα πάλι.