
Από τις πρώτες φάσεις του παιχνιδιού ήταν ξεκάθαρο πως η Εθνική ομάδα έχει μπει πολύ νευρικά και νωχελικά. Χαμένα drive από τον Walkup, κακές άμυνες στην περιφέρεια που είχαν σαν αποτέλεσμα εύστοχα σουτ τριών πόντων από του Νεοζηλανδούς ήταν ενδεικτικά της κατάστασης. Η ελληνική ομάδα δεν αξιοποίησε τόσο το πλεονέκτημα ύψους όσο και ποιότητας του Παπαγιάννη απέναντι στους ημίψηλους των αντιπάλων, με την μπάλα να περιστρέφεται αρκετές φορές χωρίς ουσία στην περιφέρεια και με τους παίχτες μας να είναι φοβικοί μετά τα kick-out να πάρουν τα σουτ υπό καλές προϋποθέσεις. Οι Νεοζηλανδοί έπαιζαν μια πολύ physical άμυνα στα όρια του αντιαθλητικού με τους διαιτητές να μην σφυρίζουν με τα ίδια κριτήρια για τους δυο αντιπάλους. Όσο περνούσαν τα λεπτά τόσο τα προβλήματα σε άμυνα και επίθεση διογκωνόταν. Στην άμυνα, φορτωμένοι με φάουλ, δεχόμασταν το ένα drive μετά το άλλο ενώ δεν μπορούσαμε να βρούμε λύσεις στην επίθεση. Ενδεικτικό της αστοχίας μας ήταν τα ποσοστά στα σουτ δυο πόντων με 26% (5/19).Το πρώτο ημίχρονο ολοκληρώθηκε στο 32-43. Μοναδικό θετικό σημείο ήταν η απόλυτη ευστοχία στις ελάχιστες βολές που εκτελέσαμε (4/4) και το επιθετικό κρεσέντο του Ιωάννη Παπαπέτρου που ολοκλήρωσε το πρώτο ημίχρονο στου 12 πόντους.
Στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου το σύνθημα της αντεπίθεσης το έδωσε ο Θανάσης που έπαιξε δυο εκπληκτικές άμυνες στο ανοιχτό γήπεδο αφυπνίζοντας την ομάδα. Ταυτόχρονα άρχισε να δουλεύει και η επίθεση με την Ελλάδα να περνάει την μπάλα στο ζωγραφιστό και να βρίσκει 6 πόντους από 3 διαδοχικά λει απ από Παπανικολάου, Λούτζη και Παπαγιάννη αντίστοιχα. Ένα περιστασιακό κόλλημα στην επίθεση, έδωσε την ευκαιρία στους Νεοζηλανδούς να ανακτήσουν τον έλεγχο του αγώνα με τον δείκτη του σκορ να ανεβαίνει ξανά στο 40-49. Ο Δημήτρης Ιτούδης δοκίμασε ένα πολύ κοντό σχήμα με τον Θανάση στην θέση 5 και τον Παπανικολάου στην θέση 4. Αυτό έσφιξε κάπως την άμυνα, όμως μπέρδεψε πολύ τα πράγματα στην επίθεση, με την ομάδα να γίνεται στατική και να μην είναι ικανή να βρει σκορ.
Ο Παπαπέτρου βρισκόταν σε εξαιρετική βραδιά ευστοχώντας σε πολλά σουτ τριών πόντων, ενώ το εξαιρετικό του διάβασμα στις close-out επιθέσεις έδινε εύκολους πόντους στην ομάδα.
Στο 26′ ο Ιωάννης ευστόχησε σε τρίποντο από τις 45 μοίρες μειώνοντας 50-51. Το άγχος του να προσπεράσουμε μας έκανε να σταματήσουμε να παίζουμε συγκεντρωμένα με το σκορ της τρίτης περιόδου να σταματάει στο 50-54
Σε όλο το παιχνίδι ο Ιωάννης έψαχνε έναν συμπαραστάτη στην επίθεση, Ο Walkup ήταν καλά κλεισμένος και δεν μπορούσε να βοηθήσει, η απάντηση ήρθε όταν ο Γιαννούλης Λαρετζάκης πέτυχε ένα πολύ δύσκολο καλάθι και φάουλ. Ο Γιαννούλης βρήκε τρομερό ρυθμό σκοράροντας διαδοχικά σουτ ξεκλειδώνοντας την άμυνα των αντιπάλων μας που αναγκάστηκαν να ανοίξουν την άμυνά τους. Έτσι η Ελλάδα εβρισκε πλέον λύσεις με τον Walkup να σκοράρει για τρείς και τους Παπαπέτρου και Λαρετζάκη να συνεχίζουν να κουβαλάνε την ομάδα στην επίθεση. Η εθνική συνέχισε σε υψηλό ρυθμό με την άμυνα να γίνεται όλο και καλύτερη, η Ελλάδα έχτισε μια διαφορά 11 πόντων ( 73-64). Η Νέα Ζηλανδία δεν εγκατέλειψε το παιχνίδι, μείωσε μέχρι και στους 4 όμως η Εθνική με καλή διαχείριση στου τέλος κατάφερε έστω και με δυσκολία να ξεπεράσει το εμπόδιο των μαχητικών Νεοζηλανδών και να προκριθεί στην επόμενη φάση.
Συνοψίζοντας, η εγκλωβισμένη σε άμυνα και επίθεση Εθνική του πρώτου ημιχρόνου έδωσε την θέση της σε μια ψυχωμένη ομάδα, η οποία ανέβασε την ένταση στην άμυνα και με σωστό διάβασμα πέτυχε μια μεγάλη ανατροπή, που ψυχολογικά θα ανεβάσει την ομάδα ενόψει της δύσκολης συνέχειας.
Αξίζει να σημειωθεί πως ο Ιωάννης Παπαπέτρου έκανε ρεκόρ καριέρας με την Εθνική Ελλάδος σταματώντας στου 27 πόντους με 8/15, ενώ το ξέσπασα του Λαρετζάκη στην τέταρτη περίοδο με 20 πόντους έδωσε σε μεγάλο βαθμό την νίκη στην ομάδα.