Χρήστος Ποριάζογλου 
Ο Ιωνικός βρίσκεται στο τέλος μίας δύσκολης και απρόβλεπτης σεζόν, η οποία των είδε να πηγαίνει μέχρι τον “θάνατο” και να επιστρέφει.
Ο Ιωνικός βρίσκεται μπροστά σε μία τεράστια μάχη για το μέλλον του, με την νίκη να είναι μονόδρομος απέναντι στην Λαμία. Οι Νικαιώτες είχαν μία απρόσμενη σεζόν, η οποία αν και δεν τους ήθελε να παλεύουν για υψηλή θέση, σίγουρα δεν αναμένονταν να παλεύει μέχρι και την τελευταία αγωνιστική. Η σεζόν αυτή είχε τεράστιες αλλαγές για τον Ιωνικό, με πολλούς παίχτες να περνάνε από την Νίκαια, καθώς επίσης ο Ιωνικός αποχωρίστηκε με τον προπονητή που τον οδήγησε στην 1η κατηγορία και τον διατήρησε εδώ.
Προβληματική εκκίνηση
Η σεζόν ξεκίνησε με τον Ιωνικό να κάνει μία σειρά μεταγραφών, οι οποίες φάνηκαν γρήγορα να μην αποδίδουν. Παίκτες όπως ο Μεντόσα και ο Άοσμαν δεν κατάφεραν να κάνουν την διαφορά στην Νίκαια, με αποτέλεσμα μέχρι να λήξει η μεταγραφική περίοδος του Ιανουαρίου, μια σειρά από παίκτες να μένουν ελεύθεροι και να αποχωρούν από τον σύλλογο. Αξιόλογες επενδύσεις, και σίγουρα καθοριστικές για την σεζόν, φάνηκαν να είναι ο δανεισμός του Λοβέρα από τον Ολυμπιακό καθώς και η απόκτηση του Σεμπά, ως ελεύθερο. Ακόμα, βασικοί στην ενδεκάδα αλλά και στην γενικότερη μάχη για την παραμονή, φάνηκαν να είναι οι βετεράνοι Τσιγκρίνσκι, Κάνιας και Ρομαό.
Η σεζόν ξεκίνησε με μία πολλά υποσχόμενη εμφάνιση κόντρα στον Παναθηναϊκό, με τον Ιωνικό να χάνει, αλλά να αφήνει θετική εντύπωση. Η συνέχεια ωστόσο ήταν αρκετά άσχημη για την ομάδα της Νίκαιας, καθώς δεν είδε νίκη μέχρι την 11η αγωνιστική, κόντρα σε έναν αδύναμο και με νέο προπονητή ΟΦΗ. Στην πορεία αυτού του αρνητικού σερί, ο Ιωνικός συγκέντρωσε μόλις 3 πόντους από ισοπαλίες, με κορυφαία αυτή κόντρα στον ΠΑΣ Γιάννενα. Οι Νικαιώτες προηγήθηκαν, ωστόσο δεν κατάφεραν να διατηρήσουν το προβάδισμα των δύο γκολ. Ο πρώτος γύρος ολοκληρώθηκε με άλλες 2 ήττες και τον Ιωνικό στην τελευταία θέση, ωστόσο η ομάδα έδειχνε μία διαφοροποίηση από τις υπόλοιπες, στο επιθετικό κομμάτι. Ήταν παραπάνω κυριαρχικός στα παιχνίδια του, αλλά η άμυνά του δεν υπήρξε αρκετά συντονισμένη. Παρόλα αυτά, η ποιότητα των παικτών του Ιωνικού ήταν παρούσα, αλλά σίγουρα η ψυχολογία και η θέληση απουσίαζαν.
Μεγάλες αλλαγές στον Β’ Γύρο
Στην πορεία του διαλλείματος για το Μουντιάλ, ο Σπανός φάνηκε να θέλει να αποχωρήσει, κάνοντάς το γνωστό μέσω συνέντευξης. Ωστόσο η εμπιστοσύνη της διοίκησης παρέμενε στο πρόσωπο του τεχνικού και, για την στιγμή, παρέμεινε στον πάγκο. Αυτοί που δεν παρέμειναν ήταν οι παίκτες που έδειξαν πως δεν πιστεύουν στην ομάδα, με πρώτο όνομα το Άοσμαν, ο οποίος έμεινε ελεύθερος μετά από ενδείξεις απρεπούς συμπεριφοράς. Ο Ιωνικός “ξεφορτώθηκε” σειρά παικτών τον Ιανουάριο και “έφερε” παίκτες που θα έδιναν “βάθος” στην ομάδα σε όλους τους χώρους. Παρόλα αυτά, λίγο πριν το τέλος του Ιανουαρίου, ήρθε μία κομβική αποχώρηση, με τον προπονητή επί τρία χρόνια, Δημήτρη Σπανό, να αποχωρεί. Στην θέση του ήρθε ο Μιχάλης Γρηγορίου, με εμπειρία στα ελληνικά γήπεδα, κυρίως κατώτερων κατηγοριών.
Η αποχώρηση του Σπανού ήρθε μετά από μία κακή εκκίνηση του 2ου μισού της σεζόν. Μετά την ισοπαλία με τον Παναθηναϊκό (η δεύτερη της σεζόν για το Τριφύλλι) ακολούθησαν 5 σερί ήττες, με 1 μόλις γκολ σε αυτά τα ματς. Αποκορύφωμα ήταν η ήττα από την ΑΕΚ μέσα στην Νίκαια, με ανατροπή. Η απόφαση να έρθει ο Γρηγορίου φάνηκε να είναι καθοριστική στην μάχη για την παραμονή, με τον προπονητή να σημειώνει δύο νίκες σε ισάριθμα παιχνίδια. Πρώτη, η νίκη με την Λαμία, που επέστρεψε τον Ιωνικό σε απόσταση βολής από την ομάδα της Φθιώτιδας και τον Λεβαδειακό και έπειτα η πρώτη, και μόνη, νίκη απέναντι σε ομάδα από τις κορυφαίες 6 του πρωταθλήματος, με το 1-0 επί του Άρη. Σίγουρα, ο Έλληνας τεχνικός έφερε ελπίδα στην ομάδα, όμως η μάχη δεν είχε τελειώσει.
Στα τελευταία 5 παιχνίδια, ο Ιωνικός πήρε 1 πόντο στα Γιάννενα, 3 σερί ήττες από Παναιτωλικό, ΟΦΗ και ΠΑΟΚ, αλλά έκλεισε την κανονική διάρκεια της σεζόν με την σημαντική νίκη επί του Αστέρα. Έτσι, η ομάδα της Νίκαιας, πήγε στα play-out ως 12η, εκτός της ζώνης υποβιβασμού. Αν και στατιστικά, το δεύτερο μέρος ήταν χειρότερο (η ομάδα σταμάτησε να είναι τόσο κυρίαρχη σε κατοχή και ευκαιρίες, σκοράροντας μόνο 6 γκολ σε 13 παιχνίδια), βαθμολογικά ο Ιωνικός κατάφερε κάτι που αρκετοί θεωρούσαν αδιανόητο, να είναι δηλαδή, ζωντανός και υποψήφιος για την παραμονή.
Τα play-out
Στα play-out ο Ιωνικός έδειξε τον πραγματικό του χαρακτήρα. Από την αρχή, με την ήττα κόντρα στον Ατρόμητο, έδειξε πως είναι διαφορετικός από τους υπόλοιπους υποψηφίους για υποβιβασμό, με μεγαλύτερη δημιουργικότητα και περισσότερες ευκαιρίες. Η “δικαίωση” ήρθε για τους Νικαιώτες απέναντι σε Αστέρα και Παναιτωλικό, όπου νίκησε 1-0 την ομάδα της Τρίπολης, σε ένα παιχνίδι που ήταν καλύτερος, ενώ απέδειξε την αμυντική του δεινότητα στο Αγρίνιο, νικώντας με το ίδιο σκορ, πετυχαίνοντας την πρώτη νίκη στην έδρα του Παναιτωλικού. Κόντρα στον Λεβαδειακό και τον ΟΦΗ έδειξε πως υπάρχει περιθώριο βελτίωσης, κυρίως αμυντικά, καθώς με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, πέταξε προβάδισμα. Όμως, η κυριαρχία του στις φάσεις είναι αδιαμφισβήτητη, σημειώνοντας 6 γκολ σε 6 παιχνίδια και παραμένοντας μέχρι και την τελευταία αγωνιστική ζωντανός.
Ο τελικός με την Λαμία
Η αναμέτρηση με την Λαμία είναι ο τελικός για τον Ιωνικό και η “κορύφωση” του έργου του Γρηγορίου. Σε μία σεζόν που η ομάδα ήταν “δεδομένα υποβιβασμένη” ο τεχνικός βασίστηκε στο ποιοτικό ρόστερ και την έφτασε μέχρι εδώ. Αν και η νίκη και, κατ’ επέκταση, η παραμονή είναι επιθυμητή, η σεζόν του Ιωνικού είναι άκρως αξιοθαύμαστη. Από τις οικονομικές αδυναμίες, στα προβλήματα με τους παίκτες και από την αποχώρηση ενός ιστορικού προσώπου για την ομάδα, στο απαράμιλλο πάθος των οπαδών που παλεύουν για να δώσουν στην ομάδα το θάρρος για να πολεμήσουν. Η αναμέτρηση με την Λαμία θα είναι “τελικός”, όχι γιατί αν κερδίσει θα μείνει κατηγορία, αλλά επειδή θα αποδείξει πως μπορεί μία ομάδα, παρά τα προβλήματα που κυριαρχούν και καταστρέφουν αντίστοιχες ομάδες, να ανακάμψει. Αλλά και στον υποβιβασμό, η φετινή σεζόν του Ιωνικού θα είναι τόσο παράδειγμα προς αποφυγή, όσο και προς μίμηση για τις μελλοντικές ανερχόμενες πλευρές.
