Με το κύπελλο Ελλάδος και το Final 8 του θεσμού να ξεκινούν σήμερα περιμένοντας να γίνουν ωραίοι αγώνες και μεγάλες μάχες, είπαμε σήμερα να θυμηθούμε ένα παλιό Final 4 και έναν ιστορικό θρίαμβο. Αυτόν του Άρη του 1998 στο Αλεξάνδρειο. Μια κατάκτηση που τότε ήταν ένα θαύμα αφού κανείς δεν το περίμενε και σίγουρα μπήκε μέσα στις μεγαλύτερη της ομάδας. Πάμε όμως να δούμε την ιστορία.
Ο θρίαμβος τον απλήρωτων
Στο ιστορικό γήπεδο της Θεσσαλονίκης και του Άρη το Αλεξάνδρειο θα γινόταν εκείνη την χρονιά το Final 4 του κυπέλλου Ελλάδος. Ένας θεσμός που είχε μπει σε λειτουργία από το 1995 επιστρέφοντας πέρσι ξανά. Οι ομάδες τότε που είχαν φτάσει εκεί ήταν ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός ,η ΑΕΚ και ο Άρης. Βλέποντας τις ομάδες μια προς μια ο Άρης ήταν η πιο αδύναμη. Ο Ολυμπιακός πήγαινε ως πρωταθλητής Ελλάδος, πρωταθλητής Ευρώπης και κυπελλούχος την προηγούμενη χρονιά. Ο Παναθηναϊκός ήταν έτοιμος για την επιστροφή στους εγχώριους τίτλους εκείνη την χρόνια αφού θα γινόταν πρωταθλητής. Η ΑΕΚ του Γιάννη Ιωαννίδη θα έφτανε στο Final 4 της Ευρωλίγκας μετέπειτα και θα έχανε από την Βίρτους Μπολόνια. Οπότε καταλαβαίνετε πως βλέποντας αυτούς τους αντιπάλους ο Άρης δεν έμοιαζε ικανός να κατακτήσει το Κύπελλο. Κιόλας την περίοδο εκείνη ,η ομάδα της Θεσσαλονίκης περνούσε από πολλές δυσκολίες. Παρά το καλό ρόστερ με πολλά λαμπερά ονόματα όπως ο Πάσπαλι και ο Σοκ, διοικητικά ήταν άσχημα. Με πολλούς παίκτες απλήρωτους και με αποτέλεσμα ο Σοκ και ο Ορτίθ να αποχωρούν από την ομάδα. Ενώ στον πάγκο της ήταν ο υπηρεσιακός προπονητής Χρήστος Μαγκώτσιος. Οπότε με όλα αυτά τα πρόβλημα να υπάρχουν οι παίκτες πάνε στο Final 4 να αγωνιστούν απλήρωτοι απέναντι στα μεγαθήρια.
Με τον πρώτο ημιτελικό να λήγει 49-63 υπέρ της ΑΕΚ περνώντας τον Ολυμπιακό για να παραμένει στον τελικό τον Παναθηναϊκό όπως πολύ περίμεναν. Οπως ο Άρης κάνει το πρώτο θαύμα! Παίζοντας φοβερά και έχοντας τον μετέπειτα MVP Λιαδέλη σε καλή ημέρα κερδίζει με 68-88 τον Παναθηναϊκό του Λευτέρη Σούμποτιτς!! Κλείνοντας ραντεβού με την ΑΕΚ του Ιωαννίδη.
Στο τελικό της 1ης Φεβρουαρίου ο Άρης ολοκλήρωσε το θαύμα νικώντας με 71-68 κατακτώντας το κύπελλο. Σε έναν τελικό που ΑΕΚ ήταν το απόλυτο φαβορί κανείς δεν υπολόγιζε τον Άρη. Η ομάδα του Γιάννη Ιωαννίδη είχε βρεθεί να προηγείται και με 9 σε ένα διάστημα του πρώτου ημιχρόνου, έδειχνε να μην αντιμετωπίζει πρόβλημα. Αλλά χάρη στον Λιαδέλη η ομάδα της Θεσσαλονίκης μείωσε στο -1 πριν το ημίχρονο. Στο δεύτερο ημίχρονο το παιχνίδι πηγαινε πόντο πόντο. Με τον Πάσπαλι τότε λίγα λεπτά πριν το τέλος να σημειώνει το καλάθι του αγώνα. Μετά από πάσα του Σιούτη ,ο Μαυροβούνιος αστόχησε αρχικά σε ένα πανεύκολο lay up ,αλλά ο ίδιος έκανε το follow και σκόραρε το 67-65 καλάθι που έδωσε προβάδισμα στον Άρη για πρώτη φορά μετά από δέκα λεπτά. Να σημειώσουμε πως , ο Πάσπαλι έπαιζε με διάστρεμμα τότε. Αυτό το καλάθι ήταν πολύ σημαντικό αφού οι Θεσσαλονίκης δεν έχασαν την διαφορά. Με τον Χοσέ Λάσα να είναι ο μοιραίος της ΑΕΚ με πολλές κακές επιλογές στο τέλος. Ο Μάριο Μπόνι με απόλυτη ψυχραιμία ευστόχησε σε βολές και υπέγραψε το θρίαμβο.
Στο τέλος του αγώνα το κατάμεστο από οπαδούς και των δύο ομάδων, με περισσότερους του Άρη, γήπεδο να γεμίζει και οι παίκτες της ομάδας να πανηγυρίζουν σαν τρελοί έναν πραγματικό θρίαμβο. Με τον Μάριο Μπόνι τότε να χαρίζει τα χρωστούμενα και να αποχωρεί μετά τον τίτλο. Με όλους τους παίκτες να πανηγυρίζουν έξαλλα αυτή την κατάκτηση. Αυτή η κατάκτηση ήταν η 7η της ιστορίας του Άρη. Αποδεικνύοντας πως όσο πλούσιο ρόστερ και αν έχεις και με πολλά αστέρια και πολλά χρήματα, δεν έχει πάντα σημασία. Η ψυχή, το πάθος και η παρέα που είχε ο Άρης κέρδισε τότε αυτό το κυπέλλου σε μια αδιαμφισβήτητη μεγάλη επιτυχία, ίσως από τις μεγαλύτερες στην ιστορία τους Ελληνικού μπάσκετ. Σκεφτείτε απλά πως η ομάδα είχε αφήσει απλήρωτους παίκτες για σχεδόν 13 μήνες! Αλλά αυτοί συσπειρώθηκαν και τα κατάφεραν.
