Dim Ntantakis 
Σήμερα έχει γενέθλια ένα από τα πιο πιστά ονόματα της Γιουβέντους. Ο Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο των 705 εμφανίσεων και των 290 τερμάτων με την φανέλα των Μπιανκονέρι, γίνεται 49.
Η καριέρα του όμως δεν ξεκίνησε από το Τορίνο. Ξεκίνησε στην Βενετία και πιο συγκεκριμένα στη Πάντοβα. Η ομάδα των έφερε στις ακαδημίες της, μόλις στα 13 του αφού τον ανακάλυψε από την Σαν Βεντεμιάνο. Το ντεμπούτο του έγινε τη σεζόν 1991-1992, σε ηλικία 16 ετών. Το παρθενικό του γκολ όμως, ήρθε την επόμενη σεζόν κόντρα στη Τερνάνα. Τότε ήταν ένα μεγάλο ταλέντο του ιταλικού ποδοσφαίρου, που αγωνιζόταν στη δεύτερη κατηγορία της Ιταλίας.
Η Μεγάλη Κυρία δεν άργησε να τον ανακαλύψει. Το 1993-1994, η Γιουβέντους ανακοινώνει την απόκτηση του Ντελ Πιέρο. Κανείς δεν μπορούσε να πει ότι είχε συγκεκριμένη θέση, αφού μπορούσε να αγωνιστεί και σαν καθαρός επιθετικός, και σαν μεσοεπιθετικός αλλά και σαν εξτρέμ. Από πολύ νωρίς είχε δείξει το τι θα κάνει. Στο ντεμπούτο του στο βασικό σχήμα της ομάδας, πέτυχε χατ τρικ απέναντι στη Πάρμα.
Τα επιτεύγματα του με τη φανέλα της Γιουβέντους είναι τεράστια. Στην ομάδα έμεινε μέχρι το 2012, λίγο πριν σταματήσει το ποδόσφαιρο. Αυτό σημαίνει ότι παρέμεινε στο Τορίνο για 19 χρόνια, όσες δυσκολίες και αν πέρασε η ομάδα αλλά και ο ίδιος.
Αυτό που συγκλονίζει και συγκινεί περισσότερο από όλα, είναι αυτό που έγινε την τριετία 2005-2007. Ήταν μια σημαντική περίοδος για τον ίδιο, καθώς είχε ως προπονητή του τον Καπέλο. Οι δύο τους δεν είχαν και τις καλύτερες σχέσεις, με αποτέλεσμα τις περισσότερες των περιπτώσεων ο Ιταλός να βλέπει τα παιχνίδια από τον πάγκο, ως αντικαταστάτης του Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς.
Παρότι ερχόμενους από τον πάγκο θα έλεγε κανείς ότι δεν θα είχε χρόνο να δείξει πολλά, σκόραρε συνολικά 20 φορές στη σεζόν 2005-2006. Μάλιστα στις 10 Ιανουαρίου 2006, έγινε ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου. Πέραν από όλα τα υπόλοιπα, ήρθε και το σκάνδαλο Καλτσιόπολι που σήμαινε ότι η Γιουβέντους τότε θα έπεφτε στη δεύτερη κατηγορία.
Πολλές ομάδες αποφάσισαν να κάνουν δικούς τους τα μεγάλα κανόνια της ομάδας. Φυσιολογικό καθώς οι περισσότεροι τους, δεν θα ήθελαν να αγωνίζονται στη Σέριε Β. Αυτό όμως δεν ίσχυε και για τον Ντελ Πιέρο, που απέρριψε προτάσεις από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Παίκτες κλειδιά της ομάδας του Τορίνου όπως Ιμπραΐμοβιτς, Καναβάρο, Βιέιρα, Ζαμπρότα και Τουράμ αποχώρησαν.
Το 2012, αποχώρησε από την ομάδα ως ελεύθερος. Ο ίδιος ένιωθε ότι πλέον είχε φτάσει σε μια ηλικία που δεν μπορούσε να βοηθήσει την αγαπημένη του ομάδα. Μάλιστα αρνήθηκε να αφαιρεθεί το νούμερο 10 από τη Γιουβέντους, καθώς θεώρησε ότι ο καθένας θα μπορεί να ονειρεύεται ότι μπορεί να το φορέσει.
Όμως δεν θέλησε να σταματήσει το ποδόσφαιρο. Έτσι υπέγραψε στην ομάδα της Σίντνεϊ. Στην αρχή το όνομα του είχε συνδεθεί με τη Λίβερπουλ, όμως η μεταγραφή δεν πραγματοποιήθηκε. Ο ίδιος αποφάσισε να συνεχίσει την καριέρα του στην Αυστραλία, διότι ήθελε να δοκιμάσει κάτι διαφορετικό. Το ποδόσφαιρο εκεί δεν θύμιζε το ευρωπαϊκό, δίνοντας του μια τεράστια ευκαιρία να δοκιμάσει αυτό που ήθελε.
Έμεινε εκεί από το 2012 μέχρι το 2014, όπου αγωνίστηκε για λίγο με την ομάδα της Δελχί Δυναμός. Εκεί σε μεγάλη ηλικία, δεν έκανε και πάρα πολλά πάρα μόνο να σκοράρει μια φορά. Η ηλικία του και τα παραπάνω κιλά, ήταν φανερά ότι τον δυσκόλευαν.
Με την Μεγάλη Κυρία κατέκτησε έξι πρωταθλήματα, ένα πρωτάθλημα Β Εθνικής, ένα κύπελλο, τέσσερα σούπερ καπ Ιταλίας, ένα Ιντερνασιονάλ καπ, ένα Ιντερτότο, όμως οι δύο τίτλοι που ξεχωρίζουν με την αγαπημένη του ομάδα, είναι το Τσάμπιονς Λιγκ του 1996 και το Σουπερ Καπ την ίδια χρονιά.
Παρόλα αυτά, ο μεγαλύτερος τίτλος του αδιαμφισβήτητα δεν ήρθε με κανέναν σύλλογο. Το 2006, όπως προείπαμε ήταν μέσα στην σημαντικότερη τριετία της καριέρας του. Κατάφερε να κατακτήσει με την Εθνική Ιταλίας το Μουντιάλ της Γερμανίας. Μπορεί να ερχόταν κυρίως από τον πάγκο, όμως ήταν σημαντικό γρανάζι της ομάδας.
