30 χρόνια συμπληρώθηκαν από εκείνη την “μαύρη” Πρωτομαγιά του ’94 που στοίχισε την ζωή 2 οδηγών.
Σεζόν 1994. Η F1 κάνει στάση στον 3ο αγώνα την χρόνιας στο Σαν Μαρίνο και την πίστα της Imola. Την Παρασκευή στις 29 Απριλίου ξεκινάει να ξετυλίγεται το δράμα με τις Κατατακτήριες Δοκιμές, όπου συμβαίνει το πρώτο σοβαρό ατύχημα. Ο Rubens Barrichello έχει έξοδο στο chicane της Variante Bassa μετά από ένα άτσαλο χτύπημα στο kerb και προσκρούει με το μονοθέσιο της Jordan στα προστατευτικά λάστιχα με 225 χλμ. Από την σφοδρή σύγκρουση αναποδογυρίζει αρκετές φορές και ο Βραζιλιάνος βρίσκεται αναίσθητος, αλλά ευτυχώς γλιτώνει χωρίς κάποιο πολύ σοβαρό τραύμα.
Στην συνέχεια, τα πράγματα χειροτέρεψαν εκείνο το τριήμερο. Το Σάββατο 30 Απριλίου και πάλι στις Κατατακτήριες Δοκιμές ο Αυστριακός Roland Ratzenberger οδηγώντας την Simtek έχασε τον έλεγχο στην Villeneuve curva και χτύπησε με σχεδόν 315 χλμ. στον τσιμεντένιο τοίχο, ο οποίος δεν έχει προστατευτικά λάστιχα σαν την Variante Bassa. Ο Αυστριακός διακομίστηκε στο νοσοκομείο όπου λίγο αργότερα διαπιστώθηκε ο θάνατός του. Στον προηγούμενο γύρο ο Αυστριακός είχε περάσει κάπως άσχημα από τα kerb του chicane της Acque Minerali με αποτέλεσμα να έχει πρόβλημα η μπροστινή πτέρυγα και να μην υπάρχει αρκετή κάθετη δύναμη, όμως ο ίδιος προτίμησε να συνεχίσει παρά να μπει στα pit. Αυτό ήταν το 1ο δυστύχημα στην F1 μετά το GP Καναδά το 1982 .
Και δυστυχώς υπήρχε και συνέχεια. Κυριακή 1 Μαΐου, μέρα αγώνα με ήδη βαρύ το κλίμα και με το που δόθηκε η εκκίνηση υπήρξε σύγκρουση μονοθεσίων και μπήκε το αυτοκίνητο ασφαλείας μέχρι να καθαρίσει η πίστα. Ο αγώνας συνεχίστηκε με τον 6ο γύρο. Στον 7ο γύρο ο Ayrton Senna ήταν 1ος με 2ο τον Michael Schumacher και στην περίφημη στροφή Tamburello έφυγε ευθεία προς τον τσιμεντένιο τοίχο χωρίς να μπορεί να στρίψει αριστερά με 305 χλμ. Ο Βραζιλιάνος πρόλαβε κάπως να φρενάρει και να μειώσει την ταχύτητα στα 211 χλμ. μέχρι την σφοδρή σύγκρουση αλλά δυστυχώς αυτό δεν ήταν αρκετό, με ακόμα μια στροφή να μην διαθέτει προστατευτικά λάστιχα. Ο θάνατός του ήταν ακαριαίος και αμέσως βγήκε κόκκινη σημαία. Οι υπεύθυνοι ασφαλείας που πλησίασαν τα συντρίμμια της Williams βρήκαν μια αυστριακή σημαία, την οποία ο Senna σκόπευε να υψώσει μετά τον αγώνα εις μνήμην του Ratzenberger. Τελευταία φορά που σημειώθηκαν 2 θάνατοι σε αγώνα ήταν το GP Βελγίου το 1960.
Το δυστύχημα προκλήθηκε από την σπασμένη κολώνα του τιμονιού της Williams, η οποία ήταν αποτέλεσμα κακού σχεδιασμού και κακών τροποποιήσεων. Το “μαύρο κουτί” από το μονοθέσιο δεν μπόρεσε να φέρει στο φως όλα τα δεδομένα της τηλεμετρίας εξαιτίας της σφοδρής σύγκρουσης. Στην δίκη που ακολούθησε, κανένας δεν τιμωρήθηκε ως υπεύθυνος για το συμβάν ακόμα και μέχρι σήμερα. Το ακόμα πιο τραγικό είναι ότι ο αγώνας αργότερα συνεχίστηκε και ολοκληρώθηκε, παρόλα τα “μαύρα” γεγονότα που είχαν συμβεί. Το μόνο θετικό της όλης υπόθεσης είναι ότι λήφθηκαν δραστικά μέτρα σε σχέση με την ασφάλεια της F1, όπως οι χαράξεις πολλών αγώνων άλλαξαν μαζί με τον σχεδιασμό των μονοθεσίων. Επίσης, πολλοί κανονισμοί άλλαξαν, ενώ ακόμα αυξήθηκαν και οι αποστάσεις των προστατευτικών τοίχων από τις πίστες για να μειωθεί η ταχύτητα σε περίπτωση σύγκρουσης. Η μεγαλύτερη όμως αλλαγή που έγινε είναι η δημιουργία του HANS (Head and Neck Support), το οποίο προστατεύει το κεφάλι και τον σβέρκο του οδηγού και έγινε υποχρεωτικό από το 2003.
Εκείνη την ημέρα χάθηκε ένας από τους μεγαλύτερους πιλότους όλων των εποχών, για πολλούς ο κορυφαίος, αλλά οι αλλαγές που ακολούθησαν έκαναν το άθλημα πολύ πιο ασφαλές μέχρι και σήμερα.
