
Η Εθνική ξεκινάει αύριο στο Μπέλφαστ τις υποχρεώσεις της για το καινούργιο Nations League. Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα με νέο προπονητή στο πηδάλιο της θέλει να αρχίσει κάτι καινούργιο, να χτίσει νέες βάσεις και επιτέλους να πετύχει τον στόχο μίας μεγάλης διοργάνωσης. Με παίκτες που προέρχονται από καλές χρονιές, έναν τεχνικό που ξέρει να αναδιαμορφώνει ομάδες και πίστη στο πλάνο που φαίνεται αυτή την φορά να υπάρχει, η Ελλάδα θα ψάξει τις τέσσερις πρώτες αγωνιστικές του Ιουνίου για το Nations League, να κάνει ένα καλό βαθμολογικό σερί ώστε να έρθει επιτέλους η πρωτιά που τόσο πολύ χρειάζεται στην ψυχολογία του συνόλου.
Ένα δυνατό σύνολο και ένας προπονητής ειδικών καταστάσεων
Το σύνολο της Εθνικής μετά από αρκετά χρόνια, μοιάζει πλήρες. Η προσθήκη μάλιστα του μπαρουτοκαπνισμένου από αγγλικά γήπεδα, Μπάλντοκ θα δώσει πράγματα που δεν είχε η ομάδα στα άκρα της άμυνας όπως δύναμη και ταχύτητα. Φυσικά οι εξαιρετικοί φέτος, Μπακασέτας, Παυλίδης, Τσιμίκας, Γιακουμάκης, Βλαχοδήμος και Σιώπης θα αποτελέσουν την πρώτη γραμμή για να σηκώσουν το μεγαλύτερο βάρος. Εκτός φυσικά από την ποιότητα των συγκεκριμένων, υπάρχει και ταλέντο (Αλεξανδρόπουλος, Δουβίκας) αλλά και εμπειρία (Τζαβέλλας, Πασχαλάκης). Το συγκρότημα δηλαδή είναι έτοιμο και με τον καινούργιο του μαέστρο θα δοκιμάσει να πάρει το πρώτο τρίποντο στο Μπέλφαστ. Στόχος είναι η πρωτιά, που όπως και πριν είπαμε θα δώσει νέες βάσεις και άλλη πνοή. Η αλήθεια είναι πως λείπει μία σταθερή παρουσία της Εθνικής, αφού τα τελευταία χρόνια προκαλεί μόνο περίγελο. Τώρα είναι η ευκαιρία για κάτι καινούργιο, μεθοδικό και με πλάνο. Εξάλλου και ο προπονητής το υπηρετεί αυτό.
Ο Γκουστάβο Πογέτ είναι ένας… τεχνικός που ξέρει να διαχειρίζεται ειδικές καταστάσεις, που παίζει άμυνα και αναδιαμορφώνει ομάδες. Ουσιαστικά εκπροσωπεί το στυλ της Ουρουγουάης στα μέγιστα, γνωρίζει καλά από δυνατούς αντιπάλους και μπορεί να βρει λύσεις απέναντι στον καθένα. Είναι η ευκαιρία του να διορθώσει όλα τα κακώς κείμενα της προηγούμενης φοράς, με σωστό και ήρεμο παιχνίδι.
Οι αντίπαλοι μας
Οι αντίπαλοι της Εθνικής θα λέγαμε πως δεν είναι κάποια μεγαθήρια, ούτε καν ομάδες αξίας. Μιλάμε για τρεις χαμηλών δυνατοτήτων ομάδες, που βασίζονται στην άμυνα κυρίως ενώ η μία βρίσκεται τον τελευταίο καιρό σε μεγάλη κρίση.
- Η Βόρεια Ιρλανδία είναι ίσως η πιο δύσκολη αντίπαλος. Κλασική βρετανική ομάδα, αγνό ποδοσφαιρικό στυλ και αρκετή δύναμη. Έχει επιθετικά προβλήματα, παίρνει αγώνες με στημένες φάσεις, γενικά ομάδα παλιομοδίτικη και χωρίς ιδιαίτερο πλάνο, αφού θέλει να προετοιμαστεί κυρίως για τα προκριματικά του Euro. Θα έχει απουσίες πολλές, θα παίξει με παιδιά της Κ21 και θα δοκιμάσει πράγματα στους αγώνες του Ιουνίου. Ολοκλήρωσε με το θλιβερό 6-7 σε δεκατρείς αγώνες δείγμα της τραγικής εικόνας της επιθετικά στα προηγούμενα προκριματικά. Δεν είναι φόβητρο και μόνο εντός θα χτυπήσει ουσιαστικά, άμα δηλαδή το κάνει και αυτό.
- Το Κόσοβο είναι μία άλλη ιστορία. Αποτελεί τον κακό δαίμονα της Εθνικής (0 νίκες σε 4 αγώνες) χωρίς να είναι φυσικά η ομάδα που μπορεί να πρωταγωνιστήσει. Έχει μερικές καλές μονάδες αλλά σε γενικές γραμμές είναι αφελής και άπειρη ομάδα, χωρίς καμία παρουσία σε κάτι μεγαλύτερο. Θα προσπαθήσει να πάρει ότι πάρει με την μαχητικότητα της, ενώ παράλληλα θα θελήσει να κρατήσει το μηδέν πίσω. Δεν έχει ιστορία σαν εθνική ομάδα (μετράει λίγα χρόνια ζωής) και οι ποδοσφαιριστές της, δεν δένουν ως σύνολο. Η λογική λέει πως θα τερματίσει τρίτη, εκτός άμα πάλι… κάνουμε το θαύμα μας.
- Η Κύπρος, βρίσκεται σε κρίση τα τελευταία χρόνια. Η Εθνική ομάδα της Μεγαλόνησου δεν έχει καταφέρει σχεδόν τίποτα μετά την εξαιρετική της παρουσία στα προκριματικά για του Euro της Γαλλίας, γνωρίζοντας στα τελευταία τον έναν διασυρμό, πίσω από τον άλλον. Έφυγαν οι έμπειροι παίκτες, οι νεαροί έχουν τα δικά τους προβλήματα και οι πολλές δοκιμές δεν αποδίδουν. Παρόλα αυτά απέφυγε τον υποβιβασμό στην τέταρτη κατηγορία του Nations League, οπότε κάτι σαν να πάει να αλλάξει αλλά θέλει… αρκετή δουλειά ακόμα.