Γιώργος Νομικός 
Είναι φορές που στο ποδόσφαιρο, κάποιοι παίχτες συνδέονται τόσο ισχυρά με μια ομάδα που όλη τους η καριέρα είναι συνυφασμένη με αυτήν. Είναι και άλλοι, που μια τακτική αλλαγή στην θέση που αγωνίζονται αλλάζει όλη τους την πορεία. Αν αυτά τα δυο ενωθούν προκύπτει ο Μάρκο Βερράτι! To Athletic-square με αφορμή τα γενέθλια του Ιταλού άσσου θυμάται τα κατορθώματα της καριέρας του.
Παιδική ηλικία…
Ο μικρός μεγάλωσε με τους γονείς του και τη γιαγιά του από τη μητέρα του, η οποία επίσης τον φρόντιζε γιατί τον αγαπούσε πολύ. Το ξεκίνημά του στο ποδόσφαιρο υποκινήθηκε από τον πατέρα και τον μεγαλύτερο αδερφό του, που τον ώθησαν σε μια καριέρα που οι ίδιοι δεν κατάφεραν να την πετύχουν.
Δεν χρειάστηκε πολύς καιρός για να θεωρηθεί ο Μάρκος ο καλύτερος μέσος σε ολόκληρο το Manoppello.
Έπαιξε εκεί από το 2001 έως το 2006 πριν μετακομίσει στην Πεσκάρα. Οι γρήγορες ικανότητες ντρίμπλα του, το ποσοστό απόκρισης, η εμπιστοσύνη και ο έλεγχος της μπάλας αντιστοιχούσαν στην έλλειψη ανάληψης.
Ήταν ο μικρότερος ποδοσφαιριστής στο πρωτάθλημα Serie D. Το πραγματικό του δυναμικό βγήκε εξαιτίας ενός ανθρώπου, του ειδώλου του. Σύμφωνα με τα λεγόμενά του..
«Εκείνη την εποχή, μόλις είχα ξεκινήσει να προπονούμαι με την πρώτη ομάδα της Πεσκάρα. Σοκαρίστηκα όταν οι τακτικές και οι τεχνικές μου αναπτύχθηκαν πολύ.
Αυτό συνέβη καθώς παρακολουθούσα συνεχώς επαναλαμβανόμενα βίντεο του Idol μου, Del Piero, καθώς έπαιζε στη Γιουβέντους.
Αυτή ήταν η στιγμή που συνειδητοποίησα ότι το να είσαι ποδοσφαιριστής έγινε πραγματική δουλειά. Στο παρελθόν, το έκανα για διασκέδαση. “
Στην πραγματικότητα, Del Piero ήταν ο ήρωάς του και η Γιούβε ήταν η παιδική του ομάδα. Η παιδική του φωτογραφία παραπάνω τα αποκαλύπτει όλα. Η αγάπη για το είδωλό του μετέδιδε γαλήνη και ηρεμία στη λαμπερή προσωπικότητα του Μάρκο Βεράτι.
Τα χρόνια του στην Πεσκάρα…
Στην Πεσκάρα που πέρασε τα πρώτα του επαγγελματικά χρόνια, άρχισε να δείχνει τα πρώτα στοιχεία που θα τον ακολουθούσαν στην μετέπειτα πορεία του. Ήταν ένας μέσος που πατούσε περιοχή και βοηθούσε στην επιθετική ανάπτυξη της ομάδας του, ηγετικός στο χώρο του κέντρου και ικανός με την μπάλα στα πόδια.
Κομβική για την καριέρα του υπήρξε η σεζόν 2011/2012, όταν ο νέος προπονητής της ομάδας, Ζντένεκ Ζέμαν αποφάσισε να τον μετακινήσει στη θέση του αμυντικού μέσου στο σύστημα 4–3–3 που χρησιμοποιούσε ο ομάδα. Στον νέο του ρόλο, ο Βεράτι έγινε, άμεσα, παίκτης-κλειδί για την Πεσκάρα αφού βρήκε την θέαση που του ταίριαζε όσο καμία άλλη!
Στην Πεσκάρα σημείωσε 79 συμμετοχές με 2 γκολ και 11 ασίστς σε γεμάτες σεζόν. Οι εμφανίσεις του όπως ήταν φυσικό τράβηξαν το ενδιαφέρον μεγάλων συλλόγων όπως η Παρί.
Το μεγάλο βήμα…
Στις 18 Ιουλίου 2012, ο Βεράτι υπέγραψε 5ετές συμβόλαιο συνεργασίας με την Παρί σεν Ζερμέν . Πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με την Παρί Σεν Ζερμέν στις 11 Αυγούστου 2012, ξεκινώντας βασικός στην αναμέτρηση της ομάδας του για τη Λιγκ 1 με αντίπαλο τη Λοριάν, ο οποίος έλαβε χώρα στο Παρκ ντε Πρενς.
Η πορεία του ήταν εξαιρετική, αποτέλεσε τον ακρογωνιαίο λίθο της σύγχρονης Παρί όπως την γνωρίζουμε. Στην νέα του θέση ως αμυντικός μέσος τα έκανε όλα! Μάρκαρε πάρα πολλές και διαφορετικές θέσεις κάλυπτε τεράστιες αποστάσεις μέσα στο γήπεδο, ενώ οι τεχνικές του ικανότητες βοηθούσαν στο Build up από χαμηλά.
Παρ΄ όλα τα αστέρια που παρέλασαν από το Παρίσι, ο Βεράτι ήταν πάντα ο πιο σημαντικός παίχτης, ο παίχτης που από αυτόν ξεκινούσαν όλα, ο μόνος που πάντα θα έδινε τα πάντα για την ομάδα.
Με την Παρί σημείωσε 416 εμαφανίσεις, ενώ σημείωσε 11 γκολ και 61 ασίστς. Κατέκτησε 9 πρωταθλήματα Γαλλίας και 6 κύπελλα καθώς και 6 λιγκ καπ.
Καταλαμβάνει περίοπτη θέση ως ένας από τους 5 παίχτες της ομάδας με τις περισσότερες συμμετοχές!
Το συγκινητικό αντίο…
Μετά από 11 χρόνια κοινής πορείας, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και ο Μάρκο αποφάσισε να αποχωρήσει από την Παρί και την Ευρώπη και να μετακομίσει στο Κατάρ για χάρη της Αλ Αραμπί. Το ποσό που δαπανήθηκε για την μεταγραφή άγγιξε τα 45 εκατομμύρια ευρώ, όμως παρά την επιτυχία της συμφωνίας ο αποχαιρετισμός υπήρξε δύσκολος.
Μάλιστα, εμφανώς συγκινημένος, ο Βεράτι δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυά του, ευχαριστώντας τους φιλάθλους της Παρί για την συνεχή στήριξη προς το πρόσωπό του.
Η Αλ Αραμπί και η σύνοψη…
Στην Αλ Αραμπί μετράει ήδη τέσσερις συμμετοχές, όμως ρίχνοντας μια ματιά στο σύνολο της καριέρας του αυτό που αποκομίζουμε είναι άλλο..
Δεν χρειάζεται να είσαι απαραίτητα μεγάλο όνομα με πολλές “περγαμηνές” για να πετύχεις και να αγαπηθείς από μια ομάδα…Αρκεί να είσαι στρατιώτης της και να δίνεις ότι μπορείς για να την βοηθήσεις να επιτύχει τους στόχους της. Σε τελική ανάλυση, κανείς δεν θυμάται πώς ήρθες σε εκείνη, αλλά με ποιον τρόπο αποχωρείς!
