Άρσεναλ – Μάντσεστερ Σίτι: Δύο διαφορετικές μάχες για τον τίτλο

Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, Σίτι και Άρσεναλ μάχονται για την πρωτιά στην Αγγλία, όμως φέτος τα δεδομένα (και ίσως η κατάληξη) είναι διαφορετικά.

Τον Απρίλιο του 2023 η μάχη για τον τίτλο της Πρέμιερ Λιγκ κρίνονταν ανάμεσα σε Άρσεναλ και Μάντσεστερ Σίτι, με τους «Κανονιέρηδες» να ακολουθούν μια μοναδική πορεία και να βρίσκονται στο +5 από μια Σίτι η οποία είχε μόλις ξεκινήσει να χτίζει το μομέντουμ. Αυτό που ακολούθησε ήταν μια σειρά από στραβοπατήματα για την ομάδα του Αρτέτα, η οποία μέτρησε 3 ήττες και 3 ισοπαλίες στα επόμενα 8 παιχνίδια, με την Σίτι να «κλέβει» το πρωτάθλημα και στην συνέχεια να κατακτάει το ιστορικό τρεμπλ.

Την φετινή σεζόν Άρσεναλ, Σίτι και Λίβερπουλ ξεχώρισαν στην μάχη του πρωταθλήματος, όμως στην τελική στροφή πριν την ολοκλήρωση της σεζόν, οι Ρεντς «έμειναν από καύσιμα», αφήνοντας τις άλλες δύο ομάδες για μια ακόμα σεζόν υποψήφιες πρωταθλήτριες. Με την Σίτι να έχει για μια ακόμα φορά το προβάδισμα, παρά το γεγονός ότι η Άρσεναλ βρίσκονταν στην θέση του οδηγού σε ένα μεγάλο μέρος της χρονιάς, αρκετοί σπεύδουν να εντοπίσουν τις ομοιότητες των δύο τελευταίων σεζόν. Παρόλα αυτά, τόσο αγωνιστικά όσο και ιδεολογικά, η φετινές Σίτι και Άρσεναλ δεν είναι ίδιες με τις περσινές.

Μια Άρσεναλ που ήρθε για να μείνει

Η Άρσεναλ της σεζόν 2022/23 ήταν για κάποιους μια ομάδα που ανέβηκε λόγω των συγκυριών. Το χάος που ήταν η Γιουνάιτεντ, μετά την πρόσληψη Τεν Χαγκ δεν φαίνονταν ικανό να κυνηγήσει το πρωτάθλημα, αν και η εξέλιξη της σεζόν ήταν πολύ πιο θετική από το αναμενόμενο. Η Τότεναμ και η Τσέλσι απέκτησαν αυτοκαταστροφικές τάσεις, με τα προπονητικά προβλήματα να κυριαρχούν και να τις αφήνουν στο τέλος εκτός Ευρώπης. Και φυσικά, η Λίβερπουλ, κουρασμένη από το αποτυχημένο κυνήγι του quadruple την σεζόν 2021/22, χάνοντας (για μια ακόμα φορά) από Ρεάλ και Σίτι δεν είχε τις δυνάμεις για μια ακόμα κούρσα τίτλου.

Επομένως, η Άρσεναλ του Αρτέτα βρέθηκε ξαφνικά υποψήφια πρωταθλήτρια. Οι υπογραφές του καλοκαιριού φυσικά ανέβασαν το επίπεδο, όμως κανείς δεν περίμενε να βρεθεί στην κορυφή για το 93% της σεζόν. Μέχρι την 5η Απριλίου του 2023, η Άρσεναλ είχε χάσει σε 3 μόλις παιχνίδια ενώ είχε άλλες 3 ισοπαλίες. Έμπαινε στις τελευταίες αγωνιστικές του πρωταθλήματος έχοντας μπροστά της περιθώρια για στραβοπάτημα και καμία άλλη υποχρέωση (είχε μείνει εκτός από Ευρώπη και Κύπελλα), την ώρα που η Σίτι πάλευε σε 3 μέτωπα.

Και όμως, τα κακά αποτελέσματα ήρθαν και μια συντριβή στο Έτιχαντ έφερε τους «Πολίτες» σε ρόλο κυρίαρχου. Δύο τελικά στραβοπατήματα με Μπράιτον (0-3 ήττα) και Νότιγχαμ (1-0 ήττα), έστεψαν πρωταθλητές για 3η συνεχόμενη χρονιά την ομάδα του Γκουαρντιόλα. Αρκετοί χαρακτήρισαν “bottlejobs” την Άρσεναλ (έχασαν τον τίτλο μέσα από τα χέρια τους) και πως πέταξαν μια σπάνια ευκαιρία, όμως έναν χρόνο μετά ο Αρτέτα αποδεικνύει πως δεν ήταν τυχαία η άνοδος της ομάδας του.

Αν πέρσι η Άρσεναλ ήταν εκπληκτική, φέτος μπορεί να χαρακτηριστεί καταιγιστική. Ο Αρτέτα είχε φτιάξει μια ικανή ομάδα πέρσι και αναγνώρισε αυτό που χρειάζονταν για να την κάνει πρωταθλήτρια. Βάθος και ποιότητα. Αρκετοί ενοχλήθηκαν με την αλλαγή του τερματοφύλακα στο Βόρεια Λονδίνο, όταν ο Ράγια άφησε στον πάγκο τον Ράμσντεϊλ, όμως ο Ισπανός υπήρξε καθοριστικός για την φετινή Άρσεναλ. Ακόμα, η προσθήκη του Ράις ολοκλήρωσε το κέντρο της ομάδας ενώ ο Χάβερτζ ήταν το κερασάκι στην τούρτα που κάλυπτε όποιο κενό είχε δημιουργηθεί από τραυματισμούς.

Με μια αναβαθμισμένη ομάδα, η Άρσεναλ ξεκίνησε το πρωτάθλημα με τους ίδιους ρυθμούς με πέρσι όμως υπήρχε μια μικρή αλλά κρίσιμη διαφοροποίηση. Υπήρχε συνοχή στο παιχνίδι της. Κάθε εβδομάδα η εμφάνιση ήταν τέτοια που «καθάριζε» την υπόθεση νίκη, ασχέτως κόστους. Ο Αρτέτα έμαθε από τα λάθη του και ήταν πρόθυμος να προδώσει τα ιδεώδη του, για να διεκδικήσει αυτό που στερήθηκε πέρσι. Αν και μέχρι την αλλαγή του έτους η Άρσεναλ δεν ήταν η πρώτη επιλογή για πρωταθλητές, το 2024 οι «Κανονιέρηδες» έδειξαν τον σκληρό τους εαυτό. 31 γκολ σε 7 παιχνίδια, συνεχόμενες νίκες με 5 και 6 γκολ, η Άρσεναλ έφτασε «στην πόρτα» της Σίτι, έχοντας μάθει από τα λάθη της.

Το 0-0 μέσα στο Έτιχαντ σήμαινε νίκη των «Κανονιέρηδων», δεν είχαν χάσει σε κανένα παιχνίδι με την Σίτι και πλέον μάχονταν να διατηρηθούν πρώτοι. Ωστόσο, η συμμετοχή στο Champions League και η κλήρωση με την κακή Μπάγερν έκανε άπληστη την ομάδα του Αρτέτα. Μέσα σε μία εβδομάδα, η Άρσεναλ έχασε την πρώτη θέση με μια ήττα στα χέρια της Άστον Βίλα και έμεινε εκτός Ευρώπης. Πλέον, το πρωτάθλημα είναι εκτός των χεριών της, όμως από τότε δείχνει την ωριμότητα που απαιτείται, συνεχίζοντας τις νίκες και αναμένοντας το όποιο στραβοπάτημα των «Πολιτών» για να «κλέψει» αυτό την «κλάπηκε» πέρσι.

Το μόνο βέβαιο είναι πως η Άρσεναλ έχει μάθει από τα λάθη του παρελθόντος και ήρθε για να μείνει στην τετράδα της Πρέμιερ Λιγκ. Αυτό που μένει είναι να δούμε αν είναι ικανή να αντέξει την πίεση της Σίτι, η οποία «σκότωσε» τα όνειρα κυριαρχίας του Κλοπ και οδήγησε την Γιουνάιτεντ στην αναδιαμόρφωση των ιδεολογιών της.

Υπάρχει «πείνα» στο Έτιχαντ;

Πως ξεπερνάς μια σεζόν που πέτυχες όσα ονειρευόσουν και έγραψες ιστορία; Αυτό αναρωτιόνταν ο Γκουαρντιόλα στην έναρξη της σεζόν, έχοντας πετύχει το ονειρικό τρεμπλ και πλέον αναζητούσε ένα νέο κίνητρο για την ομάδα του. Η Σίτι έφτασε στην κορυφή του κόσμου και έθεσε κάποια στάνταρ τα οποία αδυνάτησε μέχρι και η ίδια να διατηρήσει. Μέσα στην περασμένη σεζόν υπήρξαν στιγμές αμφιβολίας, όμως με ένα εκπληκτικό σερί νικών μέσα στην άνοιξη, η ομάδα του Μάντσεστερ επέστρεψε στην κορυφή.

Όταν έχεις μια ομάδα σαν την Σίτι, η περίοδος πριν το τέλος της σεζόν είναι δίκοπο μαχαίρι. Από την μία ξέρεις πως οι παίκτες σου είναι ικανοί να νικήσουν όλα τα εναπομείναντα παιχνίδια, όμως από την άλλη υπάρχει το ερώτημα: «Υπάρχει ακόμα “πείνα” για τίτλους, σε ένα σύνολο που έχει κερδίσει τα πάντα;». Φυσικά, το κίνητρο του Champions League και οι συγκυρίες έφεραν την Σίτι αγκαλιά με το τρεμπλ και το κυνήγι της Άρσεναλ απέκτησε ένα νέο λόγο ύπαρξης.

Ωστόσο, φέτος τα πράγματα είναι διαφορετικά. Σίγουρα, η Σίτι παραμένει μια εκ των καλύτερων ομάδων του κόσμου, όμως με τον Χάαλαντ να μην αποδίδει κάθε εβδομάδα και τους βασικούς παίκτες να μεγαλώνουν και να καταλήγουν «προβλέψιμοι», ήταν στο χέρι του Γκουαρντιόλα να παρακινήσει την ομάδα του, σε ένα ακόμα κυνήγι τίτλου.

Αν η Σίτι βγει και φέτος νικήτρια, εύκολα θα έλεγε κανείς πως είναι η «χειρότερη» κατάκτηση τίτλου. Καμία νίκη σε ντέρμπι (με εξαίρεση αυτό με την Γιουνάιτεντ) και σε πορεία για την δεύτερη χειρότερη άμυνα την περίοδο Γκουαρντιόλα, η Σίτι της φετινής σεζόν δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτές του παρελθόντος. Κι όμως, την στιγμή που χρειάστηκε, οι «Πολίτες» πήραν τις νίκες που έπρεπε και πέρασαν ξανά σε ρόλο οδηγού, προς το τέλος της χρονιάς.

Η κυριαρχία της Σίτι έχει τεθεί επανειλημμένα σε αμφισβήτηση, τόσο φέτος όσο και πέρσι, όμως και τις δύο φορές δείχνει ικανή να διατηρήσει τον θρόνο της. Φέτος υπάρχει ένα νέο ρεκόρ το οποίο κυνηγείται (η πρώτη ομάδα που κατακτάει 4 συνεχόμενα πρωταθλήματα στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου), όμως με την ολοκλήρωση του τρεμπλ πέρσι, είναι σαφές πως λιγοστεύουν τα ρεκόρ για τους «Πολίτες». Αυτό έχει οδηγήσει μάλιστα αρκετούς να εικάζουν για το τέλος της εποχής Γκουαρντιόλα, με ορισμένα δημοσιεύματα να κάνουν λόγο για πρόωρη αποχώρηση του Καταλανού, το οποίου το συμβόλαιο λήγει την επόμενη σεζόν.

Στην αυγή μιας νέας εποχής

Το φετινό πρωτάθλημα δεν έχει καθοριστεί ακόμα, με Σίτι και Άρσεναλ να έχουν ακόμα ελπίδες για την κατάκτησή του. Μια επιτυχία της Σίτι φέτος ίσως σημάνει και την ολοκλήρωση μιας εποχής, καθώς η επόμενη σεζόν θα είναι πιθανότατα και η τελευταία του Γκουαρντιόλα και αν έχει διδάξει κάτι η αποχώρηση των Φέργκιουσον και Κλοπ, είναι πως πάντα ακολουθεί μια πτώση στην αποχώρηση ενός μεγάλου προπονητή.

Ο Αρτέτα έχει φέρει την Άρσεναλ σε ένα σημείο που η ομάδα είναι ικανή να διεκδικήσει το πρωτάθλημα και πλέον μοιάζει θέμα χρόνου και τύχης αν θα μπορέσει να το σηκώσει. Αν όχι φέτος, η επόμενη σεζόν έχει όλες τις προϋποθέσεις να είναι η μεγάλη στιγμή των «Κανονιέρηδων», ιδίως αν και ο φετινός τίτλος χαθεί. Όπως και να έχει, η Άρσεναλ απέδειξε φέτος πως όχι μόνο η περσινή σεζόν δεν ήταν τυχαία αλλά ίσως είναι η αρχή μιας περιόδου κυριαρχίας, ευλογημένης με την χρονική σύμπτωση με την «δύση» της εποχής Γκουαρντιόλα.