Στην αρχή της σεζόν του 1985 τα πάντα έδειχναν πως η μάχη για τον Τίτλο θα ήταν μεταξύ της Πρωταθλήτριας Audi και της νεοεισερχόμενης Peugeot, μεταξύ του Walter Röhrl και του Ari Vatanen.
Στον 1ο Αγώνα στο Ράλι Μόντε-Κάρλο οι Vatanen και Terry Harryman της γαλλικής ομάδας πήραν 8 λεπτά ποινής φτάνοντας νωρίς στο σημείο ελέγχου στο Gap, αλλά μείωσαν τον χαμένο χρόνο μέσα στις ειδικές. Ο Röhrl έκανε το έργο τους πιο εύκολο με μια λάθος στρατηγική ελαστικών και τελικά ο Vatanen πήρε την νίκη. Ακολούθησε ακόμη μια νίκη αμέσως μετά στο Ράλι Σουηδίας, αλλά μετά ήρθαν και τα προβλήματα. Στο Ράλι Σαφάρι ήταν ο κινητήρας, στο Ράλι Πορτογαλίας ήταν ο σπασμένος τροχός και στο Ράλι Κορσικής ήταν το 2ο του ατύχημα σε 2 χρόνια.
Στο μεταξύ ο team-mate του, Timo Salonen είχε μάθει να παίρνει νίκες. Κέρδισε στο Ράλι Πορτογαλίας μετά την μακρινή του νίκη στο Ράλι Νέας Ζηλανδίας το 1980, ενώ ενδιάμεσα ήταν ανεπιτυχής με διάφορα μοντέλα της Nissan. Αρκετοί ήταν οι άνθρωποι που αναρωτήθηκαν γιατί ο αγωνιστικός διευθυντής της Peugeot, Jean Todt είχε εμπιστευτεί το 205 Turbo 16 στα χέρια του Salonen. Όμως ο Φινλανδός πήρε 4 σερί νίκες στο Ράλι Ακρόπολις, Νέας Ζηλανδίας, Αργεντινής και Φινλανδίας εντός έδρας. Κανείς μέχρι τότε δεν είχε πετύχει τέτοιο σερί, ενώ ο Salonen ήταν ο 2ος οδηγός μετά τον Stig Blomqvist που έφτασε τις 5 νίκες σε μια σεζόν. Μέχρι το τέλος της χρονιάς, ο άνθρωπος που ζήτησε ανεπιτυχώς από τους μηχανικούς του να τοποθετήσουν στο αυτοκίνητο όχι μόνο υδραυλικό τιμόνι αλλά και σταχτοδοχείο (!) έγινε ο 6ος Πρωταθλητής του WRC.
Πηγή: https://www.wrc.com/a/news/w25157_WRC’s50GreatestMoments:Salonencomesfromnowheretowin’85title